vrijdag, oktober 20, 2017

De Pleiadische Hoge Raad van Zeven - Je Fysieke Symptomen - 20 Oktober 2017 / Daniel Scranton


De Pleiadische Hoge Raad van Zeven
Je Fysieke Symptomen
20 Oktober 2017 / Daniel Scranton

“Groeten, wij zijn de Pleiadische Hoge Raad van Zeven. Wij zijn verheugd om ons met jullie allemaal te verbinden.
Met het ontdekken van een symptoom in je fysieke lichaam, probeer je dan vaak naar het verleden of de toekomst te kijken van dat symptoom. Je wilt weten hoe het ertoe kon komen en je wilt weten waar het uiteindelijk naartoe zal gaan. Dit soort van vragen haalt je uit de ervaring ervan vandaan. Zij halen je uit het huidige moment, en op vele manieren zijn zij pogingen om afstand te nemen van het symptoom zelf. (1)
Je fysieke symptomen zijn gidsen. Zij vragen jou om het gevoel dat je hebt op een dieper niveau te voelen en te onderzoeken. (1) Dus laat ons zeggen dat je pijn voelt in een bepaald deel van je lichaam. De pijn, als een fysieke sensatie, zal waarschijnlijk een emotionele reactie triggeren. De emotionele reactie is daar vanwege iets waar je geen aandacht aan hebt geschonken in je leven, iets dat je geprobeerd hebt te vermijden en dat je niet onder ogen hebt willen komen.  
Dus het fysieke symptoom is een ‘wakker-worden-belletje’ voor iets anders. Wanneer je bereid bent om je fysieke symptoom te voelen in plaats van het met medicijnen te bestrijden, en je bent bereid om de emotionele reactie te voelen, in plaats van ervoor weg te lopen, dan heb je alles dat je nodig hebt om dit fysieke symptoom toe te staan door je heen te gaan en om het niet langer meer deel uit te laten maken van je ervaring.


Als je het fysieke symptoom en de emotionele reactie toestaat te zijn wat zij zijn, heb je ook de kans om aan jezelf enige liefde en enig mededogen te tonen. Dus als het fysieke symptoom ervoor zorgt dat het jou vertraagt en dat je beter voor jezelf moet zorgen, dan dient het jou ook op die manier.
Wanneer je van jezelf houdt en jezelf door deze fysieke hikken heen verzorgt, geef je iets aan jezelf dat alleen jij aan jezelf kunt geven. Alleen jij kunt ervoor kiezen om beter voor jezelf te zorgen. En als jij aan jezelf meer liefde en mededogen laat zien, elimineer je ook de noodzaak om meer scenario’s voor jezelf te creëren om in fysieke pijn te zijn of om een andere fysieke kwaal te hebben.
Je symptomen zijn jouw zegeningen in vermomming, want zij ontwaken jou tot iets diepers dat zich binnenin jou voor moet doen. En wanneer jij jezelf geeft wat je nodig hebt, worden zij rustiger en worden tot zwijgen gebracht.
Wij zijn de Pleiadische Hoge Raad, en wij hebben genoten van ons met jullie te verbinden.”
*****
Voetnoot:
(1) Cobie: Hoewel dit een prachtige boodschap is, staat er een grote tegenstrijdigheid in, die ik graag onder de aandacht wil brengen. Er wordt gezegd:
Dit soort van vragen haalt je uit de ervaring ervan vandaan. Zij halen je uit het huidige moment, en op vele manieren zijn zij pogingen om afstand te nemen van het symptoom zelf.
Naar mijn mening brengt pijn of een andere vorm van uiting van een kwaal van het lichaam je juist meer in het huidige moment. Dus dit aspect dat hier aangehaald wordt daar kan ik het niet mee eens zijn. We verblijven altijd in het huidige moment, en kunnen onze gedachten uit laten gaan naar verleden en toekomst. Nergens in het Universum kan men volledig te allen tijde in het Huidige/Nu moment aanwezig zijn zonder niet ook gebruik te maken van verleden of toekomst. En dat bewijst het volgende want zij spreken zichzelf tegen als zij zeggen:
Je fysieke symptomen zijn gidsen. Zij vragen jou om het gevoel dat je hebt op een dieper niveau te voelen en te onderzoeken.
Onderzoek kan alleen maar verricht worden door gebruik te maken van verleden en toekomst.
Met “pogingen om afstand te nemen van het symptoom zelf” daarbij zou ik me kunnen voorstellen dat ze de mensen bedoelen die hun ziekte niet willen of kunnen erkennen, omdat dit een teken van zwakte zou zijn, of iets dergelijks. En dan kom je dus terecht bij “Je fysieke symptomen zijn gidsen.” Iets wat degenen die niet ontwaakt zijn gewoonweg nog niet weten. En een ziekte kan dus ertoe bijdragen om te ontwaken, op wat voor niveau dan ook, zoals het bij velen van ons gedaan heeft.
*****
Vertaling: Cobie de Haan - http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/
Copyright © 2017. All Rights Reserved - http://danielscranton.com/

2 opmerkingen:

  1. Hallo Cobie,
    Zelf zie ik het zo: wanneer er een fysiek symptoom in mijn lichaam aanwezig is, dan probeer ik daar in eerste instantie inderdaad vanaf te raken. Ik denk dan: hoe is dit gekomen, wat heb ik gegeten, gedronken, verkeerd gedaan... en dat is voor mij een zoektocht in het verleden. Daarna ga ik naar de toekomst door te wensen dat het weg zou zijn. Ik wil zo niet verder met dit ongemak in mijn lichaam, dit moet verdwijnen,... Dit is het denken dat naar de toekomst gaat.
    Wanneer ik enkel in het heden blijf, dan is er het fysieke ongemak zoals het is. Ik kan het voelen, ervaren, omarmen en zelfs koesteren. Maar er zal inderdaad ook wel een emotioneel verhaal aan verbonden zijn, iets dat ik niet wil zien, niet genoeg Liefde voor mezelf misschien, moeten voldoen aan de wereld, enzoveelmeer...
    Wanneer ik ook dit voel, dan heb ik iets ontdekt waarvoor ik vroeger weggelopen was,... Ik kan het nu mijn eigen Liefde geven en mezelf aanvaarden zoals het is. Je zou kunnen zeggen dat dit in het verleden lag, maar de genezing ervan ligt dan weer enkel in het heden, omdat je het NU herkent, maar vroeger negeerde.
    Heel veel liefs aan allen,
    Johan

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Juist Johan, we zijn altijd in het heden ... hoe je het ook wendt of keert, we zijn daar nooit uit vandaan. Verleden-heden-toekomst zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zonder het verleden en de toekomst kan je niet tot een conclusie, mening of oplossing komen, dat is niet mogelijk.

      Dankjewel voor je reactie.

      Verwijderen