Tijdloze
Schrijfsels van Lilian Gijsbers
Telepathie
over Honderden Kilometers
Ooit
was ik op vakantie naar het Spaanse Mallorca. Op een dag besloten mijn vriend
en ik om een brommertje te huren om de bergen in te gaan. Het was een mooie dag
en het Spaanse eiland zag er aanlokkelijk uit. We vertrokken in alle vroegte en
gingen ergens in een uitgestorven dorpje eten bij een lokale ondernemer, die
alleen maar Spaans sprak.
We
leefden nog in de tijd zonder internet en mobiele telefoons, even voor de
duidelijkheid. Maar het dorpje waar we terecht waren gekomen leek uit de
prehistorie te stammen, want daar was nou werkelijk alles historisch. Maar wel
des te aantrekkelijker, vind ik. Maar goed, tijdens het eten werd ik misselijk.
Behoorlijke aanvallen van kramp in mijn buik. Ik wist dat het niks te maken had
met het eten, nee er was iets. Er was iets ongrijpbaars in de lucht. Ik voelde
een aanwezigheid van iemand die me met nadruk verzocht om in actie te komen. Ik
moest bellen.
Op dit
spirituele moment kon ik niet anders dan gehoor geven aan de aandrang om te
bellen. Ga er maar aan staan in een uitgestorven bergdorpje waar niemand je
verstaat. We betaalden snel, ik had amper twee happen gegeten, en vertrokken.
Op de brommer gezeten vroeg mijn vriend wat nu te doen? Ik voelde waar we heen
moesten, alsof ik een bepaalde leiding voelde van buiten mezelf. Ik zei tegen
mijn vriend dat hij ongeveer 500
meter moest doorrijden, want aan de linkerkant zou een
telefoon staan. Hij keek me heel ongelovig aan, sceptisch eigenlijk, maar mijn
gezichtsuitdrukking liet hem gewoon doen wat hem werd opgedragen.