“Zeilstenen
en Diepzeeduikers”
De
Eersteling(en) - Het Schepperras - Hogere Dimensionalen - De Mensheid - Tweede
Maan - Wedergeboorte/Toebedeling Eigen Leven
4
Juni 2019 / Cobie de Haan
Op
15 Juli 2018 schreef ik mijn laatste artikel, en op 8 Augustus 2018 publiceerde
ik mijn laatste vertaling. Het is bijna een jaar geleden dat ik jullie
informeerde over mijn proces met de hogere dimensionalen en Vader & Moeder
en De Schepper. In de tussenliggende periode is het proces onverminderd
doorgegaan. En het was nog steeds bij tijden bepaald geen gemakkelijke rit. Ook
nu is het proces nog steeds gaande… Inderdaad, er lijkt geen einde aan te
komen… Maar alles wat naar voren gebracht wordt om begrepen en geweten te
worden, maakt zin. Het is allemaal volstrekt logisch … in ieder geval voor mij.
( Ik wil graag de
waarschuwing afgeven dat als je de voorafgaande 10 artikelen niet gelezen hebt,
je niet echt veel van dit artikel zult gaan begrijpen. Een lijst van volgorde
van lezen van de bedoelde artikelen staat onderaan dit artikel.)
Bij
de voorgaande 10 artikelen van mijn hand, vroeg iemand mij of de Nieuwe Waarheden een maand later Oude
Waarheden zouden zijn. Nou, een
maand later is wat overdreven, maar het proces gaat verder en aan ons
wordt gegeven wat wij kunnen begrijpen aan de hand van de kennis die inmiddels
aan ons verstrekt is. En dus is het antwoord ja, een deel van de Nieuwe
Waarheden evolueert naar nog weer Nieuwere Waarheden. Doordat je leert en dus
begrijpt, leg je andere verbindingen en begrijp je de informatie op een nog
weer dieper niveau.
Het
probleem waar men in het proces, waar Vader en Moeder de hogere dimensionalen
en mij in gezet hebben, op stuit is het feit dat de hogere dimensionalen zich
op een specifieke manier ontwikkeld hebben. Zoals ik het noem is dat zij,
metaforisch gezien, zeilstenen zijn.
Een zeilsteen is een platte steen, die je met een flinke worp over het water
laat scheren. De steen ketst een paar maal op het water af voordat deze naar de
bodem zinkt. Dat zijn de hogere dimensionalen die uiteindelijk vast kwamen te
zitten in de achtste dimensie (de bodem
waar de steen blijft liggen). En daar tegenover staan de leden van de
Mensheid die vergeleken kunnen worden met diepzeeduikers.
Zij gaan de diepte in om de dingen uitgezocht en duidelijk te krijgen, terwijl
de hogere dimensionalen over het water heen scheren, hier wat info oppakken en
daar wat info oppakken zonder een diepere betekenis/waarheid daarover te onderzoeken.
Ze weten hoe het in elkaar steekt en dat is dat. Natuurlijk moet ik hierbij
vermelden dat dit mede veroorzaakt wordt door het feit dat zij altijd met de
derde dimensie gewerkt hebben en dachten ‘een
spel te spelen met holografische werelden in een holografische dimensie’.
Hoe iets diepgaand werkte dat was niet zo belangrijk want daar voorzag het spel
wel in. Net zoals wij met een computerspel zouden spelen en niet willen weten
hoe alles werkt zoals het dat doet. Als het maar werkt, dan is dat voldoende…