“Spiritueel
Zijn Betekent Helemaal Niets als Je geen Ruimte voor Anderen Vast Kunt Houden”
8
Augustus 2018 - Aletheia Luna
“Als wij ooit
hopen op een diep niveau te groeien en ons authentiek verbonden te voelen aan
anderen, moeten wij leren hoe ruimte voor zowel onszelf als anderen vast te
houden”
~Aletheia Luna
***Opmerking Cobie: Deze keer geen artikel
van eigen hand, maar weer eens een vertaling van een artikel waar ik volledig
achter sta. Ook kreeg ik onlangs een email van iemand (je weet wie je bent J)
die contact had gehad met haar hogere zelf, en dit hogere zelf raadde haar aan
meer tijd te maken voor en daadwerkelijk contact te maken met de mensen die bij
haar over de vloer komen. Zoals zo vaak, verscheen dit artikel als een
synchroniciteit en antwoord op … zoals dit artikel omschrijft … de ruimte vast
te houden voor anderen. Wij, de kloonincarnaties, bezitten, als een erfenis van
ons hogere zelf, allemaal een afstandelijkheid of een bepaalde afstandelijkheid
jegens anderen. Onze hogere zelven gaan er met ons aan werken om die
afstandelijkheid te overwinnen… ***
*****
Zo
… dit is er aan de hand. We mogen Instagram-perfect yoga doen. We mogen voor op
z’n minst een uur per dag mediteren. We mogen bidden. Mantra’s opzeggen. Mudras
doen. Liefde naar de wereld sturen. We mogen een hele berg kristallen en andere
spirituele spulletjes hebben. We mogen uitgebreide dagelijkse rituelen doen,
diervriendelijk eten, en iedere maand vasten. We mogen wierrook branden, iedere
dag glimlachen, affirmaties opzeggen, en heel veel “Liefde en Licht” of “Namaste”
zeggen. We mogen onszelf spirituele zoekers, genezers, empaten, intuïtieven,
oude zielen of yogi’s noemen.
Maar
naar mijn bescheiden mening, betekent dit alles helemaal geen ene mallemoer als
wij geen mededogen kunnen tonen en er voor anderen kunnen zijn.
De
Hypocrisie van de Saccharine Spiritualiteit
Allereerst
wil ik beginnen met te zeggen dat ik in geen geval onschuldig ben. Ik heb
voorheen anderen veroordeeld, een oogje dichtgeknepen, onvriendelijkheid
gebezigd, en heb spirituele omleidingen begaan - alles onder het
zelf-aangewezen label van ‘spiritueel’ te zijn.
Ik
denk dat wij dat allemaal tot de één of andere omvang gedaan hebben. Dat is waarom ik voel dat het
onderwerp van dit artikel zo belangrijk is om te behandelen - hypocrisie is
iets waar wij allemaal tot toe in staat zijn. De neiging is latent aanwezig in
een ieder van ons. En ik denk dat wij dat allemaal moeten begrijpen en eraan
moeten werken om ons daarvan bewust te zijn.
Maar
er zijn enige dingen in het leven die ernaar neigen deze hypocrisie te
triggeren, het op gang te brengen, en het te verergeren. Ik noem het Saccharine
Spiritualiteit - en het is het type van spiritualiteit welke gedefinieerd wordt
door een ziekelijke zoete nadruk op de “goede vibraties alleen” en “Liefde en
Licht” zonder veel diepte of het rauwe echte leven.
Saccharine
Spiritualiteit is het type van spiritualiteit daarbuiten dat het verafgoden
omvat van het je “goed voelen” en de “hoge vibratie”, maar actief alles dat
negatief en ongemakkelijk is vermijdt, ontkent of ontduikt. Saccharine
Spiritualiteit gaat volledig over je bekrachtigd voelen, Zelf-Liefde
ontwikkelen en vormen van spiritualiteit vieren die er aan de oppervlakte goed
uitzien - maar tezelfdertijd, het een fobie produceert van alles dat te
werkelijk, te emotioneel uitdagend, te bloederig en smerig, te “onontwaakt” of
te “lage vibratie” is.