Zijn
Wij Gereed voor Waarheid & Verzoening rondom Seksueel Geweld? #MeToo
13 December 2017 - Lissa Rankin, MD
Opmerking
Cobie: We kennen allemaal de #MeToo
beweging die momenteel over de hele wereld plaatsvindt. Ik was huiverig om hier
artikelen over te vertalen, want dit alles kan enorm uit context getrokken
worden. En hoe ik dit bedoel laat dit onderstaande vertaalde artikel duidelijk
naar voren komen. Laten we proberen alles zoveel mogelijk in evenwicht te
houden of te brengen … Oké? J
****
Een
IJslandse tiener werd verkracht door haar Australische vriend nadat zij teveel
gedronken had. In zijn eigen onvolwassen, geconditioneerde tiener gedachten,
noemde hij het geen verkrachting. Omdat de media en de pornografie en de manier
waarop vaders hun zonen opvoeden en vrienden elkaar provoceren, overtuigde hij
zichzelf ervan dat hij gerechtigd was te nemen wat rechtmatig van hem was --
haar lichaam, haar kwetsbaarheid, haar seksualiteit, misschien zelfs haar
fysieke en mentale gezondheid. Zij raakt getraumatiseerd door de ervaring, en
op zijn eigen manier, hij ook. Haar leven ontrafelt zich, en aldus doet het
zijne dat ook.
We
kennen het verhaal. Bijna iedere vrouw die mij dierbaar is werd verkracht,
gemolesteerd of seksueel lastig gevallen. (jullie kunnen mijn #MeToo verhaal hier lezen. = Engelstalig!) Maar het verschrikkelijke
verhaal van deze jonge vrouw en de man die haar verkrachtte heeft een ander
einde, merendeels omdat deze twee weigerden om hun verhaal te vereenvoudigen
naar een ‘klaar als een klontje’ dualiteit van slachtoffer/monster. Zij waren dapper
genoeg om de menselijkheid in elkaar te zien en er toen een boek over te
schrijven en samen een TED bespreking te geven
*
Klik op onderstaande link om hun verhaal te horen (Engelstalig)
https://www.ted.com/talks/thordis_elva_tom_stranger_our_story_of_rape_and_reconciliation?language=en
Wat
mij het meeste raakt in deze TED bespreking van Thordis Elva en Tom Stranger is
bij ongeveer de 13-minuten markering, wanneer Thordis Elva uitlegt dat wanneer
iemand een ander beschuldigt van een seksuele misdaad, woorden onvermijdelijk
in de weg staan.
Zij
zegt:
“Gezien
de aard van ons verhaal - weet ik dat de woorden die er onvermijdelijk mee
samengaan - slachtoffer/verkrachter - en labels een manier zijn om concepten te
organiseren. Maar zij kunnen ook ontmenselijkend zijn in hun bijbetekenissen.
Wanneer iemand eenmaal aangemerkt wordt een slachtoffer te zijn, is het
aanzienlijk gemakkelijker om hen weg te zetten als iemand die beschadigd is,
onteerd of minder dan is. En evenzo, wanneer iemand gebrandmerkt is als een
verkrachter, is het aanzienlijk gemakkelijker om hem een monster, onmenselijk
te noemen. Maar hoe zullen wij begrijpen wat het is in de menselijke
maatschappijen dat geweld produceert als wij weigeren om de menselijkheid te
her/erkennen van degenen die het begaan? En hoe kunnen wij de slachtoffers
kracht geven als wij ervoor zorgen dat zij zich ‘minder dan’ voelen? Hoe kunnen
wij oplossingen bespreken over één van de grootste bedreigingen voor vrouwen en
kinderen rondom de wereld als de woorden zelf die wij gebruiken een deel van
het probleem zijn?”
Deze
TED bespreking raakte mij diepgaand. DIT … wij zijn wanhopig voor waarheid en
verzoening. Vrouwen zijn eindelijk hun kracht aan het activeren en gebruiken
hun stemmen om vanuit het hart te spreken en gebruiken het vuur in hun buiken
om deze hachelijke toestand van de menselijke ervaring uit te spreken. Maar als
wij onze kracht en onze stemmen gebruiken zonder onze harten erbij te
betrekken, lopen wij het risico van de volgende daders te worden, precies die
mensen ontmenselijkend die ons ontmenselijken.
Onze
Cultuur heeft onze Mannen mishandeld. Deze Mannen mishandelen dan onze Vrouwen.
In
een Facebook post uitsprekend tegen critici die haar dochter Willow’s nieuwe kapsel
beoordeelden en bekritiseerden, omschreef Jada Pinkett-Smith op welsprekende
wijze “de oorlog tegen mannen via de degradatie van vrouwen,” beter tot
uitdrukking brengend dan ik ooit zou kunnen doen wat het uitgeschreeuwd heeft
in mijn eigen hart.
“Hoe
moet de man zijn volledige zelf herkennen, zijn volledige kracht door de ogen
van een onvolledige vrouw? De vrouwen zijn gestript van de Godin herkenning en
verlaagd naar een grote kont en volle borsten voor alleen het fysieke comfort.
De vrouw die tot zwijgen werd gebracht aldus zij haar spirituele essentie
vergeet omdat haar woorden teveel gedachten in beroering brengen buiten de
plezierige ruimte. De vrouw die verlaagd werd naar alles te bedekken dat
binnenin haar ligt te rotten, met golven zich heen en weer bewegend en dat zij
grote hoeveelheden seksuele aandacht trekt van het andere geslacht. Ik ben er
zeker van dat de mannen, die onze maatschappijen geherstructureerd hebben
vanuit culturen die vrouwen eerden, geen idee over de uitkomst hadden. Zij hadden
er geen idee van dat uiteindelijk, dat zelfs mannen zichzelf leeg maakten en
verlangden naar betekenis, diepte en verbinding.
Er
is een diep verdriet wanneer ik getuige ben van een man die niet de leegte kan
herkennen die hij voelt wanneer hij zichzelf objectiveert als een bank en
werkelijk gelooft dat hij liefde met dingen en status kan kopen. Het is
pijnlijk om het verraad aan te zien wanneer een vrouw het aanbod van hem
aanneemt. Hij herkent niet dat de (creatie) van een halve vrouw bijgedragen
heeft aan zijn onderdrukte kwaadheid en frustratie van te voelen dat hij niet
goed genoeg is. Hij mag dan van geen enkele vrouw houden of vele halve vrouwen
als zijn prijs behouden. Hij erkent niet dat het zijn onderdompeling is in de
onevenwichtige strijder cultuur, waar geweld het middel is van respect en macht
te krijgen, als de reden dat hij het gezicht van een vrouw beurs kan slaan die
zijn vier kinderen geboren heeft laten worden. Wanneer vrouwen verloren zijn,
aldus is de man dat ook. De waarheid is, vrouwen zijn het venster naar het hart
van de man en een man diens hart is de toegangspoort naar zijn ziel.
Macht
en controle zullen NOOIT zwaarder wegen dan liefde. Dat wij allen onze weg
mogen vinden.”
Heilige
Godin. Verkondig het, zuster.
Is
het Te Vroeg om ons Zorgen te maken over Hoe onze Mannen pijn hebben?
Sommigen
van jullie werden getriggerd toen ik een post op Facebook plaatste en mannen
vroeg om tot uitdrukking te brengen hoe zij zich voelden te midden van al deze #MeToo
chaos. Ik begrijp waarom sommigen getriggerd werden. Jullie hebben het gevoel
dat de mannen momenteel alleen maar
moeten luisteren, dat het te vroeg is om aan mannen te vragen hoe zij
zich voelen over dit alles, dat vrouwen nog maar net begonnen zijn zich uit te
spreken en dat aan hen de ruimte gegeven moet worden om de collectieve kracht
van de “#MeToo ter verantwoording roeping” zonder de mannen voortijdig te
vertroetelen. Ik hoor en begrijp deze feedback. Ik erken ook dat ik mezelf niet
zo zorgvuldig tot uitdrukking heb gebracht als ik had kunnen doen. (ik ben door mijn eigen #MeToo hel jaar
gegaan op een manier die ik nog niet publiekelijk meegedeeld heb met jullie
allemaal. Dus ben ik nog steeds wankelend in mijn eigen genezing en mag ik niet
volledig duidelijk zijn met mijn pogingen wat betreft het stichten van vrede, van
geen-tweedracht, van Geen-Gewelddadige Communicatie.)
Ik
denk niet dat het te vroeg is om ons zorgen te maken en te luisteren naar onze
mannen. Ik denk dat niemand zich verheft tenzij we ons allemaal verheffen, en
we hebben onze mannen naast ons nodig als vrouwen opstaan en zeggen EN NU IS
HET GENOEG. Mijn intentie met het openen van deze uitnodiging was om een
dialoog aan te sturen aldus wij allemaal kunnen beginnen met naar elkaar te
luisteren, in plaats van onze rechtvaardige kwaadheid meer schade te laten
veroorzaken door te beschamen, beschuldigen en te demoniseren, hetgeen uit
elkaar drijft in plaats van de geslachten met elkaar te verenigen.
De
Rode Pil
Hebben
jullie allemaal van de “Rode Pil” gehoord, niet de versie uit ‘The Matrix’,
maar de versie van de rechten van mannen? Hebben jullie de documentaire “The
Red Pill” gezien, gemaakt door een feministe die struikelde over de beweging
van de rechten van mannen en ermee ophield zichzelf een feministe te noemen? Ik
ben het niet volledig eens met hoe Cassie Jaye dit gevoelige onderwerp
behandelde. Ik bespeur dat zij jong en nog niet volledig ontwaakt is in haar
goddelijke Vrouwelijke kracht, dus was de film niet zo in evenwicht als het had
kunnen zijn, maar ik denk dat zij dapper is en aan de snijkant met mijn andere
zusters zoals Thordis en Jada staat, staand voor liefde tussen alle mensen in
plaats van te bezwijken voor de neiging om diegenen te demoniseren die ons
schade berokkenen/pijn doen met hun onwetendheid en dat zij in de
conditionering trappen van onze zieke cultuur.
Hoewel
de film niet perfect was, was het zeer zeker een ogenopener voor mij om het te
bekijken samen met de vriend die ik toen had, die zeer emotioneel raakte toen
wij de film bekeken. Het opende een soort van intiem, genezend dialoog tussen
ons die heel veel mannen en vrouwen zouden moeten hebben momenteel.
De
“Manosfeer”
Weten
jullie wat er gebeurt als wij onze mannen demoniseren en afwijzen, hen
verbannen naar de categorie van “monster” zonder te geven om hoe zij zich
voelen? Wij creëren en hel op Aarde. Dit is feitelijk aan het gebeuren, maar we
kunnen nog steeds de schade ongedaan maken die aangericht werd als wij bereid
zijn om te doen wat Thordis en Tom samen durfden te doen.
Ik
las een beangstigend artikel over hoe de Rode Pil “manosfeer” online forums
mannen binnen lokken die zich buitengesloten en ontmand voelen door kwade
feministen. Zij lokken hen in de manosfeer met beloften en tips om afspraakjes
te maken, zij leren hen hoe vrouwen te domineren en hun macht terug te krijgen.
Dan, nadat zij deze kwetsbare mannen aan de haak geslagen hebben, radicaliseren
zij hen naar witte nationalisten. Dit is
waarom wij een kwaadaardige narcist en zelf-verkondigende seksuele intimidant
in het Witte Huis hebben, mensen. Het is niet slechts dat heel veel mannen
en vrouwen stemden op Donald Trump omdat zij het zagen als de mindere van twee
kwaden en het niet uit konden staan om te stemmen voor nog meer de normale gang
van zaken in een corrupte politieke arena. Het
is ook omdat, terwijl het vrouwelijke opkomt, wij niet simpelweg onze mannen
kunnen demoniseren en buitensluiten. Niemand verheft zich tenzij wij ons
allemaal gezamenlijk verheffen.
Wij
moeten, in plaats daarvan, hen terug uitnodigen in de kudde, om mannen uit te
nodigen zich bij ons aan te sluiten in hun Heilige Mannelijke kracht, om de weg
te plaveien met de kracht van het Goddelijke Vrouwelijke zoals Thordis en Jada
doen, hun krachtige stemmen en geopende, meedogende harten gebruikend om te staan voor vrede tussen de geslachten.
Als wij geen waarheid en verzoening hebben - mannen die luisteren naar wat pijn
doet in vrouwen en vrouwen die luisteren naar wat pijn doet in mannen, elkaar
een kans gevend om te spreken en gehoord te worden met onze harten wijd open,
zullen we NOOIT vrede op Aarde hebben.
We
Zitten er Allemaal Samen In
We
zitten nu midden in een kolossale collectieve transformatie. Het is een
confronterende en opwindende tijd om mens te zijn, maar deze tijd eist van ons
om onze harten verder te openen dan dat we ooit gedaan hebben. We hebben een
wonder nodig, en ik ben één van die mensen die in wonderen gelooft.
Nu
is de tijd wanneer mannen moeten luisteren naar hoeveel pijn en trauma en ontreddering
vrouwen voelen wanneer jullie ons objectiveren en ons misbruiken. Vrouwen
moeten begrijpen dat onze zieke cultuur aan de basis staat van dit probleem -
dat mannen niet van nature wreed/gewelddadig zijn, zoals dit NY Times artikel The Unmistaken
Brutality of the Male Libido
aldus ten onrechte suggereert. Ik snap dat de man die dit NY Times artikel
schreef probeerde te zeggen, “WORD
WAKKER! We moeten praten over het opnieuw definiëren van een gezonde
mannelijkheid!” Maar het zit me ook dwars om te suggereren dat de
mannelijke seksualiteit van nature agressief, gewelddadig en wreed is en dat
het mannelijke libido iets is om in te dammen, zelfs angst. Heel veel mannen
worden al bedreigd door mannen en prefereren het gezelschap van vrouwen, en
natuurlijk, vrouwen worden de gehele tijd door mannen misbruikt. De waarheid is,
met een paar uitzonderingen, dat mannen het meeste moorden en verkrachtingen op
de planeet doen. Dus wat moet een goedhartige, sterke, ethische, bewuste man
doen? Een vrouw worden?
Wij
hebben Mannen in Hun Goddelijke Kracht als Bondgenoten Nodig
Mannen
zijn bang van hun macht/kracht omdat macht/kracht naar geweld leidt, en mannen
zijn bang van hun verlangen omdat hun libido naar verkrachting leidt. Maar wij
willen mannen niet gestript van hun macht/kracht en hun verlangen! Dergelijke
mannen zijn machteloos. Hoe kan het gezonde mannelijke de meedogende
beschermende archetype activeren die uitkijkt voor de kwetsbaarheid als zij
vervrouwelijkte mannen zijn niet in verbinding met hun macht/kracht en hun
verlangen?
Wij
hebben het niet nodig dat mannen vrouwen zijn, maar wij hebben het wel nodig
dat mannen dapper en sterk genoeg zijn in hun macht/kracht om op te staan tegen
het onmenselijk maken van mannen en te zeggen DIT STOPT HIER EN NU. Wij hebben
mannen nodig die met hun hart en hun integriteit trouwen met hun macht/kracht.
Wij hebben deze mannen nodig om naast de vrouwen en de vrouwelijke en
mannelijke kinderen te staan die ziek en moe zijn van misbruikt te worden. Wij
hebben mannen nodig die elkaar oproepen om te weigeren nog langer in het
programma te trappen, om zich uit te spreken wanneer mannen samenkomen en
beginnen vrouwen te objectiveren alsof het de één of andere mannelijke
onderscheiding is te spreken over iemand diens mooie boezem of hardhandig
iemand diens poesje te veroveren.
Wat
dat betreft, hebben wij mannen nodig die ermee ophouden elkaar poesjes te
noemen, alsof de genitaliën van de vrouw een teken van haar minderwaardigheid is
en daarom een belediging voor een man diens mannelijkheid. We hebben mannen
nodig die rekening houden met hun eigen vrouwelijke energie, met hun eigen
mededogen, verzorgende/zorgzame vermogen, kwetsbaarheid, stammentaliteit,
samenwerking en zachtheid, recht naast de mannelijke kwaliteiten van kracht,
macht, stilheid, focus, verlangen, competitie en stuwkracht. Alleen wanneer wij
de vertrouwenskloof genezen tussen het mannelijke en het vrouwelijke - in onszelf,
in partnerschappen, in corporaties en in naties - zullen wij samenkomen in de
macht/kracht van onze open harten.
We
hebben Waarheid & Verzoening Nodig
Jongens,
als je een vrouw pijn doet/kwetst vanwege hoe onze cultuur jullie
conditioneerde, reik alsjeblieft uit en zeg dat het je spijt. Doe wat het neemt
om verontschuldigingen te maken en breng wijzigingen aan, zelfs als het echt,
echt, moeilijk is en het schijnbaar onmogelijke moed vereist. Vrouwen, als
iemand jou pijn doet/kwetst, probeer aan jezelf te vragen, “Wat moest er met je
gebeuren om iemand te maken die deze verschrikkelijke handeling zou kunnen
begaan? Hoe is het om jij te zijn?” Neem niet gewoon aan dat de persoon een
monster is. Bescherm jezelf natuurlijk tegen psychopaten. Spreek je uit en eis natuurlijk
consequenties. Doe geen “spirituele omleiding” en val niet in blind mededogen
en neurotische tolerantie, je mededogen gebruikend als een manier om conflicten
te vermijden of consequenties vast te stellen. Dat maakt je kwetsbaar voor meer
misbruik. Maar ontmenselijk je misbruiker ook niet. Raak echt benieuwd.
Stel
je voor dat onze President in feite zijn excuses aanbood aan de vrouwen die hij
betastte op de manier dat Tom Stranger zijn verklaring aflegde aangaande de
pijn die hij bij Thordis veroorzaakt had. Het raakte mij dat hij in Australië
woonde, en zij in IJSland. Om tot verzoening te komen, kozen zij ervoor om
elkaar in Zuid-Afrika te ontmoeten, waar verschrikkingen zich voordeden en
waarheid en verzoening op z’n minst betracht werden.
Wat
als diegenen die beschuldigd worden van #MeToo schendingen dapper genoeg waren
om met hun slachtoffers te gaan zitten zoals deze man deed, om zich met hun
pijn te confronteren, hun menselijkheid aan te horen, hun eigen pijn te voelen
en te spreken over wat er aan hen knaagt, om tot uitdrukking te brengen wat hen
ertoe leidde om zich zo te gedragen op die manier op de eerste plaats? Wat als,
in plaats van slachtoffers en daders, wij bijeen zouden kunnen komen als mensen
die allemaal gekweld werden door een zieke cultuur die vrouwen ontmenselijkt en
hen presenteert als iets voor een man diens plezier, iets dat hij gewoon kan
betasten als hij zich daartoe geroepen voelt zonder rekening te houden met haar
menselijkheid? Wat als wij feitelijk de cultuur kunnen genezen, in plaats van
met de vingers te wijzen - te beschuldigen en te beschamen - hetgeen er alleen
maar voor zorgt dat mensen ineenkrimpen en de Rode Pil jongens in de Manosfeer
op stang jaagt en meer misbruik bestendigt?
Een
Oproep tot Actie - voor het Goddelijke Vrouwelijke & Goddelijke Mannelijke
in Ons Allemaal
Ja,
vrouwen moeten een stem hebben en hun waarheid spreken, maar wat als vrouwen
hun stemmen zouden kunnen gebruiken op de manier zoals Thordis hier deed - als
stemmen van sterke liefde, vergiffenis en verzoening, niet slechts mededogen
voor haarzelf tonend, maar ook mededogen voor de man overgeleverd aan de genade
van een zieke cultuur die - bezeten door zijn conditionering - haar pijn
doet/kwetst? Wat als mannen op zouden staan om de #MeToo vrouwen te beschermen,
om de meedogende beschermers van de kwetsbaren te zijn? Wat als wij in feite
zouden kunnen genezen?
We
zitten hier allemaal samen in. We kunnen moeilijke dingen met grote liefde
doen. Laten we dit doen, geliefden.
Vertaling:
Cobie de Haan - http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten