donderdag, november 24, 2016

Aan Een Ieder Die Denkt dat zij Achterop Raken in het Leven - November 2016 / Jamie Varon


Aan Een Ieder Die Denkt dat zij Achterop Raken in het Leven
November 2016 / Jamie Varon

Je hebt niet meer motivatie nodig. Je hoeft niet in/naar actie geïnspireerd te worden. Je hoeft niet wat voor meer lijsten en posten dan ook te lezen over hoe je niet genoeg doet.
Wij handelen alsof we genoeg artikelen en genoeg kleine Pinterest quotes kunnen lezen en dat plotseling het kleine knopje in onze hersenen ons in actie zal zetten. Maar, eerlijk, hier is het ding waar niemand echt over praat wanneer het aankomt op succes en motivatie en wilskracht en doelstellingen en productiviteit en al deze kleine modewoorden die in/naar de populariteit gekomen zijn: Jij bent zoals je bent totdat je dat niet langer meer bent. Jij verandert wanneer je wilt veranderen. Je zet je ideeën in actie in de timing die het beste is. Dat is gewoonweg hoe het gebeurt.
En wat ik denk dat wij allemaal meer dan wat dan ook nodig zijn is dit: toestemming om te zijn waar het ook maar de fuck is waar wij zijn wanneer wij daar zijn.
Je bent geen robot. Je kunt motivatie niet gewoon maar tevoorschijn toveren wanneer je het niet hebt. Soms ga je door iets heen. Soms gebeurt het leven. Leven! Herinner jij je het leven? Yeah, het leert jou dingen en soms zorgt het ervoor dat jij de lange weg eromheen neemt voor je grootste lessen.

Je krijgt niet alles te controleren. Je kunt iedere dag om 5 uur s’ ochtends wakker worden totdat je moe en gebroken bent, maar als de woorden of het schilderij of de ideeën niet tot bloei willen komen, dan zullen zij dat niet. Je kunt iedere dag komen opdagen jegens je beste intenties, maar als het de tijd niet is, is het gewoonweg niet de fucking tijd. Je moet jezelf toestemming geven om een menselijk wezen te zijn.
Soms is het verhaal niet gereed om geschreven te worden omdat je nog niet de inspiratie hebt voor je hoofdrolspeler. Soms heb je twee extra jaren van levenservaring nodig voordat jij je meesterstuk in/naar iets kunt maken dat werkelijk en echt en puur zal aanvoelen voor andere mensen. Soms zal je niet verliefd worden omdat wat het ook is dat je over jezelf moet weten alleen kenbaar wordt door het alleen zijn. Soms heb jij je volgende medewerker/samenzweerder niet ontmoet. Soms omcirkelt je droefheid jou omdat het, op een dag, het creatieve werk zal zijn waarop jij je leven bouwt.
We weten dit allemaal: Onze ervaring kan niet altijd gemanipuleerd worden. Echter, wij handelen niet alsof wij deze waarheid kennen. We proberen zo hard om ons leven te manipuleren en te controleren, om creativiteit in een spel te maken om te winnen, om een kortere weg naar succes te nemen omdat anderen zeggen dat zij dat gedaan hebben, om emoties en onzekerheid te verwerken alsof deze lineaire reizen zijn.
Je kunt niet zomaar een spel maken van het systeem van je leven. Dat doe je gewoonweg niet. Het is niet aan jou om iedere uitkomst en aspect te controleren als een manier om nooit toe te geven aan de onzekerheid en onvoorspelbaarheid van iets dat voorbij is aan wat je begrijpt. Het is de basis van aanwezigheid: om op te komen dagen zoals je bent in dit moment en dat genoeg te laten zijn.
Doch, wij handelen niet op een manier dat deze levensstijl ondersteunt. Wij vullen iedere minuut met productiviteit gereedschappen en lezen 30-punten lijsten over hoe beter onze natuurlijke, menselijke impuls uit te drijven. Wij vergeten vaak dat wij zijn zoals wij zijn totdat we dat niet meer zijn. Wij zijn hetzelfde totdat we veranderd zijn. We kunnen dat een beetje verder laten gaan door het op z’n plaats zetten van gezonde gewoontes en voor onze levens om op te  komen dagen op een manier welke groei bevordert, maar wij kunnen niet spelen met timing.
Timing is het ene ding dat wij vaak vergeten om ons aan over te geven.
Dingen zijn donker totdat zij dat niet meer zijn. Het meeste van onze ongelukkigheid stamt af vanuit de overtuiging dat onze levens anders zouden moeten zijn dan zij zijn. Wij geloven dat wij de controle hebben - en onze zelfverachting en zelfhaat komt voort uit dit idee dat wij in staat zouden moeten zijn onze omstandigheden te veranderen, dat wij rijker of aantrekkelijker/opwindender of beter of gelukkiger zouden moeten zijn. Terwijl zelfverantwoordelijkheid bekrachtiging is, kan het vaak leiden naar rancune en bitterheid hetgeen niemand van ons nodig heeft binnenin zichzelf vast te houden. Wij moeten onze beste inspanningen inzetten en onszelf dan toestemming geven om wat het ook maar is dat er gebeurt te laten gebeuren - en om ons dus niet meteen en kwetsbaar gebonden te voelen aan uitkomsten.  Kansen komen vaak niet tevoorschijn op de manier dat wij denken dat zij dat zullen doen.
Je hebt niet meer motivatie of inspiratie nodig om het leven te creëren dat je wilt. Je hebt minder schaamtegevoel nodig rondom het idee dat je niet je best doet. Je moet ermee stoppen te luisteren naar mensen die in aanzienlijk andere levensomstandigheden en levensstadiums zijn dan jij, jou te vertellen dat je gewoon niet genoeg doet of niet genoeg bent. Je moet timing laten doen wat het moet doen. Je moet lessen zien waar je barrières ziet. Je moet begrijpen dat wat hier en nu is, later inspiratie wordt. Je moet zien dat waar het ook is dat je nu bent is wat jouw identiteit later wordt.
“Er is magie voorbij ons dat op manieren werkt die wij niet kunnen begrijpen. We kunnen er niet mee spelen. Wij kunnen er geen 10-punten lijst van maken. We kunnen het niet controleren.”
Soms zijn wij nog niet de mensen die we moeten zijn om de wens die we hebben te bevatten. Soms moeten wij onszelf laten evolueren naar de plaats waar wij toe kunnen staan wat wij willen om te gebeuren.
Laten we gewoon zeggen dat wat het ook is dat je wilt, je het genoeg wilt. Zoveel, dat jij jezelf ellendig maakt om het te bereiken. Wat aangaande het rustig aan te doen? Misschien is je motivatie het probleem niet, maar dat je een kei de berg opduwt die alleen maar, hoe meer je duwt, in omvang groeit.
Er is magie voorbij ons dat op manieren werkt die wij niet kunnen begrijpen. We kunnen er niet mee spelen. Wij kunnen er geen 10-punten lijst van maken. We kunnen het niet controleren. We moeten het gewoon laten zijn, om een fucking stap terug te zetten gedurende een moment, en op te houden met onszelf er tot in de vergetelheid van langs te geven, en om de raderen te laten draaien zoals zij dat zullen. Op een dag, zal dit moment zin maken. Vertrouw dat.
Geef jezelf toestemming om dat te vertrouwen.
Jamie Varon

Vertaling: Cobie de Haan - http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/
About the Author
Jamie Varon is a writer based out of Los Angeles. You can connect with her on TwitterInstagram, and at her Facebook page.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten