St. Germaine: Jullie zijn Jullie Zijnheid aan het Perfectioneren - 22 Maart 2016 / Linda Dillon

Hemelse Zegeningen

St. Germaine: Jullie zijn Jullie Zijnheid aan het Perfectioneren

22 Maart 2016 / Linda Dillon

Suzi: Vandaag, verwelkomen wij onze geliefde St. Germaine terug naar de show, en in deze tijd van grote veranderingen op Gaia, kan de mensheid zeer zeker enig advies gebruiken. Het voelt voor mij de laatste tijd aan als een schone lei en ik vertrouw erop dat het opzettelijk is, zoals alles nu is. Soms is dat alles dat we krijgen te weten, en de uitdaging kan zijn in het loslaten van de behoefte om meer dan dat te weten.

Ik ben een klein beetje geschokt dat twee weken alweer voorbij gegaan zijn - en een liefdevolle goedemorgen naar jou, Linda!

Linda: En een liefdevolle goedemorgen naar jou, Suzi, en naar iedereen die zich op ons afstemt, ofwel nu of later. Ja, het lijkt zoals dat ik net met mijn ogen knipperde en hier zijn we weer - Het is verbazingwekkend!

Suzi: Ik ben etenswaren in mijn koelkast kwijtgeraakt omdat ik vergat wanneer ik het gekocht had. Toen keek ik naar de uiterste verkoopdatum en dacht, “Oh mijn God, ik kan niet geloven dat de datum een week geleden was!” [gelach]

Linda: De Moeder spreekt tegen ons over het zijn in Haar Nieuwe Tijd en dit hele idee dat wij op de top van de golf springen, als het ware; dat wij hier en daar of overal erin kunnen dippen. Ik heb echt dat gevoel, op sommige manieren, dat de tijd en het stromen van de tijd een geheel andere dimensie aangenomen heeft, vrij letterlijk.

Suzi: Ja, dat snap ik. Het is zeer bizar aan het worden de laatste tijd als tot wat voor dag het is, hoe laat het is. Ik ben het met je eens, omdat de dingen die op een andere plaats en ruimte in de tijd gebeurden kunnen toeschijnen precies hier op de voorgrond van ons bewustzijn te zijn. Misschien is de reden daarvoor, aldus wij terug kunnen gaan en aan kunnen passen wat er gebeurde en hoe het ons beïnvloedde. Maakt dat zin?

Linda: Het maakt absoluut zin. Zoals Moeder Mary erover gesproken heeft, waren deze groepen van eeuwigheid en oneindigheid van de oude 3de waarin wij ons voorheen zo ongeveer klem voelden zitten, zeer, zeer lineair. Welnu, in plaats van lineair te zijn, is het alsof wij in het Licht zijn en erin of eruit kunnen springen op wat voor punt dan ook. Het is echt interessant.

Suzi: Precies. Ik denk dat het waarschijnlijk tijd is voor een fantastische St. Germaine Paarse meditatie?

Linda: Ik denk dat dat een geweldig idee is. Het is zo goed om hier met jou en met iedereen te zijn. Het is zo goed om terug te zijn!

[Meditatie niet opgenomen in het transcript]

*****

St.Germaine: Groeten, Ik ben St. Germaine.

Suzi: Welkom.

St.Germaine: En welkom aan jou, geliefde Suzanne, geliefde Linda, welkom allemaal, mijn vrienden, mijn familie, mijn cohorten, mijn mede reisgenoten, mijn mede zwaardvechters, mijn mede agenten van verandering en transformatie.

Te zeggen dat je op je pad bent en dat het pad dat je gekozen hebt absoluut het meest correct voor jou is, voor een ieder van jullie, geliefden, zou aldus een verkondiging zijn, een understatement. Het kan niet sterk genoeg benadrukt worden hoe correct, hoe trefzeker jullie zijn, een ieder van jullie, op jullie reis.

En ja, ik heb jullie schreeuwen, jullie smeekbedes, jullie lof gehoord, want er zijn tijden geweest voor een ieder van jullie toen jullie zeiden, “St. Germaine, ik ben moe, ik ben uitgeput, St. Germaine, ik ben opgetogen, ik sta in vuur en vlam. IK BEN het Violette Vuur.”

En dan zijn er tijden geweest toen jullie tegen mij zeiden, “St. Germaine, kan je me met rust laten? Ik moet rusten of naar de muur staren of eenvoudigweg regenereren. Deze integratie van de hogere frequenties is uitputtend.” En binnenin de Zijnheid die wij kennen is de bekoring van jou, van een ieder van jullie, elk van deze verkondigingen is niet alleen op dezelfde wijze geldig, maar ook waar.  

Denk aan wat jullie gezegd hebben, mijn geliefde vrienden en familie. Toen jullie spraken over een “wandelen van vertrouwen” - en ja, dit kanaal staat er altijd op dat zij er hoop aan toe wil voegen, dus zullen wij haar dat toestaan! Maar denk erover na: het eerste deel van het woord ‘trust’ (vertrouwen) is ‘true’ (trouw/waar). Ja, in sommige talen mist er een klinker of een medeklinker. Het doet er niet toe, want wij gebruiken de Engelse taal om te demonstreren waar ik vandaag over wens te spreken.

Het is een wandelen van vertrouwen, maar je hart, je geest, je wezen weet ook dat dit een wandelen van trouw/waar is, niet louter van waarheid maar wat jullie kennen correct te zijn. Correct niet alleen voor jou, jullie zelf, voor het collectief - het is een wandelen dat trouw/waar is aan de Moeder en aan het ontwerp van Haar Plan. Wanneer ik dit woord trouw/waar gebruik, ja, dan bedoel ik uitlijning maar ik bedoel ook ontvouwing.

Welnu, er zijn tijden geweest toen jullie, een ieder van jullie, deze spreekwoordelijke schilderachtige omweg namen en jullie afdwaalden om te onderzoeken. Maar zelfs dat, mijn geliefden, is trouw/waar zijn aan jezelf. Wij vroegen niet aan jullie, de Moeder vroeg niet aan jullie, jullie zeiden niet, “Laat mij naar deze wonderbaarlijke/prachtige planeet Gaia gaan en laat mij een automaat zijn, laat mij een robot zijn zonder de Vrije Wil. Nee.

Jullie zeiden, “Laat mij gaan, en er zullen tijden zijn wanneer ik aan zal modderen, er zullen tijden zijn wanneer ik zal kiezen om de limieten van de ervaring te onderzoeken,” maar het verandert niet de essentie en het ontwerp van Wie Ik Ben, van Wie Jullie Zijn.

Mijn vrienden, ik ben beroemd geweest - en, bij tijden, berucht! - voor het onderzoeken van de rand van mogelijkheden. En waar bracht het mij naartoe? Wel, hier sta ik, zit en verenig ik me met jullie. Het bracht mij naar een grot in Tibet; het bracht mij naar de plaats van verlichting, van vereniging, van heilige vereniging met mezelf en met Allen; het bracht mij naar de plaats waar ik goddelijk geëerd wordt om de Opzichter te zijn van de Violette Vlam, van de IK BEN Aanwezigheid.

Wat is mijn punt met hierover te spreken, met dit mee te delen, met dit te bespreken? Het onderzoeken, het duwen tegen de grenzen, het duwen tegen de randen van wat jullie denken dat mogelijk is en wat jullie denken waar jullie toe in staat zijn - het is geen beulswerk. Het maakt deel uit van de verrukking van vrij te zijn, van de Vrije Keuze en Vrije Wil te hebben, en in uitlijning te zijn, niet alleen van de Moeder haar Patroon en Ontwerp, maar ook van jullie patroon en ontwerp.

Jullie zijn in jullie meesterschap en dat betekent, geliefden, dat jullie geen krimpend violet zijn - tamelijk het tegenovergestelde. Jullie zijn niet bang om te gaan en de randen van wat jullie interesseert, wat jullie aantrekt te onderzoeken. Zelfs wanneer jullie bang zijn of waar jullie naar kijken dat weerzinwekkend is, het onderwijst jullie, het is de foto definitie van wie jullie zijn, het breidt jullie uit. En wat het ook doet is, dat het jullie in/naar een plaats van creatie en actie brengt.

Welnu, er zijn tijden, zoals ik deze conversatie begonnen ben, waar ik zeg en zoals jullie tegen mij gezegd hebben, “Laat mij met rust! Ik moet rusten. Deze frequentie aanpassingen en afstemmingen zijn te intens. Laat mij enige vrede en stilte hebben terwijl ik bijkom,” en dat is absoluut prima.

Maar het grootste gedeelte van jullie tijd is in het trouwe/ware - het is in wie je bent, en het is iedere vlek van het bestaan en van jouw expressie aan het onderzoeken. Dus, zijn er tijden waarin jullie voelen dat jullie op een buitengewone lange pauze of vakantie zijn? Ja. Maar voor het grootste gedeelte van wat jullie beschouwen als tijd en de Nieuwe Tijd van de Moeder, zijn jullie buitengewoon actief.

Dierbare Suzanne, je hebt hierover gesproken zijnde “de ruimte ertussenin”, en op vele manieren is het dat. Maar de ruimte ertussenin van wat voelt, op vele manieren, zoals de stilte voorafgaand aan de storm, is een plaats die gevuld is met stampvolle activiteit.

Daar is een menselijke obsessie geweest - en ik kan hierover spreken omdat ik de meest schuldige van vele geweest ben! - deze menselijke expressie alsof het het meest waardevolle ding is dat je kunt doen - doen - is met te doen.

Eén van de gebieden die jullie momenteel perfectioneren - niet in de één of andere verre toekomst of het één of andere verre verleden, maar precies nu - is dat jullie ook jullie Zijnheid aan het perfectioneren zijn - jullie bekwaamheid om te zijn, en om te zijn in de geïntegreerde heelheid van wie jullie zijn.

Niet in het stiltepunt - hoewel dat wezenlijk belangrijk is - maar vrij letterlijk in de energetische beweging van jullie energieën, van jullie creatieve vorm. Maar niet in de betekenis van naar hier en daar te rennen maar in de rust, de stilte, het evenwicht en de verbondenheid van weten en doen.

Dat, terwijl je verschijnt - specifiek uitwendig maar zelfs binnenin - dat terwijl je in je Zijnheid bent, jij zo een zender bent dat je definitief, voorbij iedere vraag, de transformatie van het collectief, van de mensheid, transformeert en completeert.

In je Zijnheid ben je een deelnemende-waarnemer - je bent onderscheidend vanaf een afstand, zullen we zeggen. Je houdt de Goddelijke Kwaliteiten, de Liefde vast, zendt en straalt hen uit, maar je rent niet rond zoals een kip zonder kop, denkend - en ik benadruk ‘denkend’ en ‘voelend’ - dat je op de één of andere manier het collectief fikst of geneest.

Omdat dat kan zijn, dat genezing het gevaar heeft van spirituele arrogantie, van wat ik vele keren met dit kanaal gedefinieerd heb als het flexibel maken van je paragnostische spieren en van te geloven - wederom, mentaal - dat je op de één of andere manier het antwoord hebt voor ander mensen hun levens en bestaan, dat je op de één of andere manier een compleet begrip hebt van een ander diens reis. En mijn geliefde vrienden, dat heb je niet - zo eenvoudig is het.

Je mag er een glimp van hebben. Je zult groot mededogen hebben. Je zult de Liefde hebben voor wie zij werkelijk zijn. Je mag voelen, “Wel, ik heb die positie eerder bewandeld,” maar je weet het vooralsnog niet, omdat je niet in de voltooiing bent van het Liefde Bewustzijn, wat een ander diens omstandigheden en hart en pad omvat.

Wat waar is, zelfs wanneer het eruit ziet als chaos, is dat elk wezen op deze prachtige planeet een heilig Goddelijk Plan heeft. Dus in dat, zijn er slechts twee keuzes: ofwel zijn zij rechttoe rechtaan in hun GPS of zij hebben een ietwat - en ik bedoel ietwat; overdrijf niet, mijn vrienden - zij hebben een ietwat toeristische route genomen welke nog steeds in volmaakte uitlijning is met hun Goddelijke Plan.

Niemand op de Planeet van Liefde is, kan of zal toegewezen zijn een rechter of jury te zijn, omdat je de totaliteit van deze ontvouwing niet kent, en je kunt in de huidige vorm niet weten wat dat waarlijk is.

Welnu, zoals ik gezegd heb, is er ruimte voor het schudden van je hoofd en de toelating van, “Ik begrijp het niet?” Ja. En is er ruimte voor eindeloos mededogen? Het is niet alleen wenselijk, het is noodzakelijk. En dat eindeloze mededogen straalt uit vanuit een plaats van je Zijnheid.

Jullie - en wij - genezen, zullen we zeggen, de overblijfselen van diegenen die niet wakker zijn of die onverschillig zijn, en dit vereist een ongelooflijk, opmerkelijk uithoudingsvermogen.

Het is een zwaardere taak, zeer zeker, dan het beklimmen van de Alpen of de Kilimanjaro. Het is een Herculische taak, en toch heeft een ieder van jullie niet alleen maar “Ja” gezegd tegen de taak, jullie zijn goed onderweg, volledig betrokken, en omhelzen die taak. En zo vaak zeggen jullie, “Maar onze aantallen zijn klein.” Dat doet er geen ene jota toe.

Denk er op deze manier aan. De Moeder is enkelvoudig en nochtans is de Moeder het Al. Welnu, jullie zijn van Haar patroon, net zoals ik, net zoals iedereen. En wat betekent dat? Dat jullie enkelvoudig zijn maar ook het Al. En aldus moedig ik jullie aan, verzoek ik, vraag ik in jullie Zijnheid om ook meer diepgaand te verbinden - en ja, jullie mogen dit doen via de Violette Vlam - met jullie gevoel en weten en bestaan van het Al te zijn.

Het is niet van het ego of van menselijke dwaasheid om je aspect van het Al op te eisen. Wat het is, is het opeisen van onze verbondenheid met alle wezens - en laat ons beginnen met de mensheid omdat zij het meest in het nauw zitten, en niet - en het is op deze manier van vereniging, van de diepste hartverbinding, dat het evenwicht opnieuw gevestigd wordt.

Dus jullie zijn machtig. Denk er op deze manier aan. Als je op een wip-wap zat, en je weegt 1814kg, dan kan het collectief van diegenen die in chaos zijn om de andere kant te balanceren velen zijn. Dat is geen spirituele arrogantie. Dat is eenvoudig de rekenkundige formule van balans, van fysica.

Jullie zijn gigantisch en jullie zijn sterk. Jullie hebben je sterker gemaakt en, ja, jullie kristallijnen Zelf opgeëist. Dus zijn jullie in staat - denk eraan, omdat jullie in training geweest zijn - om veel meer op jullie te nemen dan iemand die een lichtgewicht is. En “lichtgewicht” wordt op geen enkele manier met bekritisering of vernedering gezegd.

Het is eenvoudig dat jullie je lichaam opgebouwd hebben en, daarom, meer kunnen helpen. Niet op een manier van naar de andere kant van de wip-wap te rennen en te zeggen, “Laat mij je helpen.” Nee. Eenvoudig door het evenwicht te behouden, en doorheen deze houten raamwerken  de Liefde en het mededogen te sturen.

Welnu, laat ons daar beginnen, dierbare Suzi. Waar wens je om te beginnen?

Suzi: Dank je wel, St. Germaine, voor je bij ons aan te sluiten. Het is altijd zo een genoegen om deze conversaties met jou te hebben. Ik ben zo blij dat je ons die aanmoediging gaf. Het is niet altijd duidelijk dat ons werk een verschil maakt.

Mijn geloof/vertrouwen is onwankelbaar, doch dat betekent niet dat ik het leven niet nog steeds ervaar zoals het geweest is. Het schijnt te zijn zoals een ontzettende lange periode van lege ruimte, ondertussen doorgaand om tegemoet te komen aan onze gewone alledaagse vereisten, wachtend op de volgende scène om zich voor ons te ontvouwen. Mijn gebrek aan interesse in zoveel van alles hier, voelt aan alsof het meeste van mijn energie gegeven wordt aan dingen buiten het bewuste besef, waarvan ik denk dat je daar net echt over sprak.

Dus ons doel is onontbeerlijk en ter zake doend, nochtans voelt het zoals futloosheid of onthechting. En er is zoveel dat ik niet weet, en ik niet kan weten, dat ik gekozen heb om los te laten het te proberen uit te vogelen. Het is gemakkelijker om het gewoonweg los te laten. Er is tamelijk genoeg gaande om me bezig te houden zonder naar meer te zoeken [gelach].

St.Germaine: Dat is absoluut correct. Weet je, toen ik in de vorm was, was ik een buitengewone nieuwsgierige jongeman - en zoals je weet, was ik altijd een jongeman! [gelach] Maar ik wilde weten - Ik wilde de machtstructuur kennen, wie wat in zijn schild voerde, wat er gaande was, de paleis intrige, het geroddel - ik wilde de wetenschap van de tijden kennen.

Ik was zeer nieuwsgierig in de betekenis van drukte: Ik wilde weten hoe te debatteren. Ik wilde weten hoe te dineren. Ik wilde weten hoe de wijn gemaakt was en vanuit welke wijngaard het kwam, en welke bakkerij het beste brood bakte. Oh, ik wilde weten.

Ik wilde weten hoe de kus van een vrouw voelde. Ik wilde weten hoe de zijde van haar gewaad aanvoelde. Ik wilde weten hoe zij haar haren zo in model gekregen had. Ik wilde het allemaal weten! Ik wilde weten hoe de wereld werkte en waarom het toescheen, zelfs voor mij toen, waarom het zo gevuld was met intrige en haat en controle - en verrukking!

Waar ik toe kwam om te begrijpen - en waar een ieder van jullie naartoe komt, en al doen, om te begrijpen is dat verlangen om te weten - ja, dat het bijna in jullie menselijke DNA ingebouwd is, nietwaar, maar wat is het? Waarom wil je echt weten? En Suzi, jij hebt het aangeraakt, jij bent het aan het leven.

Jij wilt de wetendheid kennen; jij wilt de verbinding. Dat is waar je echt naar zoekt. Het is niet al deze overbodige/onnodige informatie. Het is niet al deze onnozelheid. Maar je hart pusht je - en ja, al je lichamen pushen je - je wilt weten.

Welnu, hoe je weet dat je waarlijk voorwaarts gegaan bent, dat je in een proces bent van wat ik zou willen noemen, “verheven evolutie, Ascentie” is wanneer je erkent dat het niet echt noodzakelijk is al deze onnozele details te weten.

Oh, zij zijn interessant, bij tijden verrukkelijk, maar waar je echt naar hunkert is om je eigen zelf te kennen, je eigen Goddelijkheid, de Goddelijkheid van je landgenoten, je familie, en om God/de Bron, de Ene/Moeder/Vader te kennen. Dat is wat je wilt weten.

En waar je het punt van bereikt is het weten dat je al kent, dat je al de Goddelijke Perfectie binnenin jou kent - en dat er een schakel is, een verbinding, een onbreekbare verbinding met het Al, met deze 7 miljard onverschrokken zielen die er ook voor gekozen hebben om naar deze tijd van “buitengewone verandering” te komen - en dat je God/de Bron/de Ene kent.

Je mag er niet, zoals je wenst, de totaliteit van kennen, maar wanneer je toestaat, wanneer je in je Zijnheid zit - of loopt of rent of danst in die Zijnheid - kom je ertoe het meer diepgaand te kennen. Als je alle antwoorden wist - in de menselijke/mentale/emotionele betekenis - van hoe de dingen werken en werken, en wat er in het verschiet ligt, zou het zijn alsof jullie je inwendige computer opblazen.

Er zouden zoveel variabelen zijn, zoveel potentiële verschuivingen in het Plan, dat jullie gewoon jullie hoofd zouden schudden en zeggen, “Dit maakt helemaal geen zin. Ik moet teruggaan naar waar ik was.”

Dus wanneer je dat ‘moeten weten’ overgeeft, heb je in feite een kwantumsprong genomen aangaande je spirituele Zelf, aangaande je spirituele begrip, en heb je die plaats van trouw/waar bereikt omdat je weet dat het een Goddelijke Ontvouwing is en dat het in orde is.

Suzi: Dank je wel daarvoor. Ik heb een vreemde vraag die recentelijk in mijn gedachten is. Wanneer jij in mijn visioenen en meditaties komt, heb ik in feite in mijn geestesoog een vorm en een individu gezien, en dat is in/naar een veel meer collectieve elegantie van wezens verschoven.

En dat brengt dan de vraag in gedachten van een groepsgeest en hoe individualiteit tezelfdertijd bewaard blijft als wij glippen in/naar … Het zijn onze ervaringen wat ons echt individuen maakt, maar wanneer al onze ervaringen en kennis in/naar één poel versmolten zijn. Hoe wordt de individualiteit dan gehandhaafd?

St.Germaine: Het  maakt absoluut zin. Welnu, laat mij het zelfs een klein beetje meer verwarrend maken!

Suzi: [Gelach] Of diep!

St.Germaine: Of diep, of hoog! Omdat wanneer je in/naar jezelf versmolten bent, zelfs voordat je denkt aan de versmelting in/naar de collectieve poel, als het ware, zijn er voor zo velen van jullie honderden of duizenden of miljoenen aan levens, van bestaan, van reizen.

Welnu, deze zijn niet altijd duidelijk of worden niet aan jullie onthuld omdat, wederom, het heel goed overweldigend zou kunnen zijn, en het zou wegnemen van de unieke expressie van de individualiteit die je voor dit leven gekozen hebt.

Maar daarin - ja, we zijn allemaal heiligen en zondaars, koningen en bedelaars geweest - maar daarin is er een aaneengeslotenheid - wat wij zouden willen noemen “de verenigende factor” - van jullie unieke expressie van jullie zielontwerp. Dat gaat nooit verloren.

Denk er op deze manier aan. Als je zou kijken naar een schitterende zonsondergang die op een avond letterlijk de volledige hemel bedekt, en er stralen en wolkjes en strepen zijn van het koraalrood en het roze en het blauwe en het schemerig roze en het bleke roze en het goud met een scheutje zilver - is het één zonsondergang en het is voorbij prachtig.  

Dus wanneer je komt en samengaat in de collectieve poel - en ik bedoel niet slechts de collectieve poel van de mensheid; dat zou slechts één klein gebied van de zonsondergang zijn - maar in die collectieve poel, raakt jouw streep van roze of blauw of goud niet verloren. In feite, is er een groter besef, een bewustzijn, van hoe jouw kleine beetje kleur of Zijnheid toevoegend is aan de schitterende schoonheid van dat palet van de hemel.

Het is alsof Michael op ons allemaal een beroep gedaan heeft en zei, “Ik heb een schilderij en ik wil dat jullie allemaal helpen.” Dus het wordt niet verminderd. Het is slechts in het samenkomen dat het zelfs prachtiger is, schitterender. Als je één kleine streep van roze aan de hemel zag en dacht, “Oh, dat is mooi,” en dan wanneer je de volledige zonsondergang ziet, dan is dat adembenemend.

Suzi: Of een individueel tapijtwerk?

St.Germaine: Precies. Dus je begrijpt wat ik zeg. Het raakt nooit verloren. En ik wil dit benadrukken, omdat er velen van jullie zijn die eenvoudigweg zeggen, “Ik wil opnieuw in de Moeder opgenomen worden. Ik wil naar Huis gaan. Ik wil iedere expressie of ieder weten of ieder bestaan van mijn wezen loslaten, dat eindeloze wezen, van dat zielontwerp.”

Welnu, kan dat gebeuren en gebeurt dat? Ja. Maar denk hieraan. In de eindeloosheid van de Moeder en die glorieuze herrijzenis, hereniging, re-integratie, is jouw ontwerp nog steeds aanwezig. Je verdwijnt niet. Welnu, in die zin, geef je Haar toestemming om jou te extraheren, jou te morfen, om het nieuwe te creëren - maar zelfs daarin, verdwijn je niet. Het is waarlijk een Goddelijk Ontwerp.

Suzi: Ik kijk uit naar alle ontvouwing. Is er ook maar iets dat je kunt zeggen over de staat van de planeet in deze tijd, in termen van welvaart voor iedereen en het vrijgeven van de fondsen en dat soort van doorbraken, omdat wij er erbarmelijk in nood van zijn?

St.Germaine: Wel, ik zal uit beide zijden van mijn mond spreken!

Suzie: Oh hemel!

St.Germaine: Het zal zeer interessant zijn voor jullie om te zien! Dus, aan de ene kant - zoals jullie allemaal weten - is er geen schaarste op onze geliefde Gaia. Er is meer dan rijkelijk voorhanden voor elk en ieder wezen.

En een deel van wat jullie aan het doen zijn is in/naar die bekwaamheid te stappen om waarlijk te creëren of naar jullie zelf toe te halen - ja, met Sanat diens Universele Wetten - De werkelijkheid van wat jullie wensen te creëren. Welnu, een deel daarvan - hier gaat de andere zijde van mijn mond! - is de wens om deze welvaart voor velen te creëren.

En ik weet precies hoe dat aanvoelt omdat ik geld/fondsen/goud/juwelen terzijde gezet had om te zorgen voor de mensheid in deze werkelijkheid van gebrek, omdat uit de vele zaken die mij dwarszaten - ja, en deel uitmaakte van mijn missie natuurlijk - maar wat mij dwarszat toen ik in de vorm was, was dit onwankelbare geloof van afscheiding.

Welnu, ik koos ervoor om me onder diegenen te bewegen die - bij jullie definitie- overvloedig veel hadden, overvloedig veel macht, overvloedig veel invloed, overvloedig veel van wat ik zou willen noemen comfort en geld - en ik zag en was er getuige van hoe het ervoor zorgde om de mensen te bevrijden om hun creatieve zelf te onderzoeken. Ja, ik zag ook de hebzucht en de controle, de gemeenheid.

Maar ik zag ook de provincialen, waar jullie aan zouden denken als de verarmden die niet genoeg hadden om hun baby’s of hun familie of hun vee te voeden, niet genoeg om de schapen te voeden, om het wol te weven. En dit beïnvloedde mij zeer diep.

En aldus besefte ik dat in een periode - en het is een lange periode geweest - van menselijke overgang vanuit het oude paradigma van niet volledig te begrijpen hoe met de Universele Wet en Creatie te werken, en de aankomst van in staat te zijn om diamanten zoals ik dat deed te manifesteren - vanuit het niets - dat er de behoefte was voor wat ik genoemd heb, “een helpende hand” en een herbalancering, niet van rijkdom, omdat dat nooit de kwestie was.

Het is een herbalancering van mogelijkheid. Het is een herbalancering van het juk van de mensen hun nek en schouders af te halen. Het is de herbalancering van de vrijheid om na te streven wat iemand wenst in termen van bij te dragen aan het collectief, zodat de toeristische routes, als het ware, die vereiste of die wens om ergens anders te gaan zoeken steeds minder zou worden.

Zodat welvaart - waarover ik alleen persoonlijk kan spreken van mijn beschikbaarheid - is al begonnen vrijgegeven en ervaren te worden. Welnu, ik wil geen publieke bekendmaking. Ik wil geen publieke fooforah (Cobie: de betekenis van dit woord kon ik niet achterhalen). Dus deze fondsen komen rustig en stil naar velen, en voor sommigen van hen weten zij het zelfs niet, en er is voor hen geen noodzaak om het te weten van waaruit deze fondsen beschikbaar kwamen of deze vergemakkelijking van de druk.

Dus het is begonnen, dierbaar hart, en het zal doorgaan te beginnen. Maar laat mij benadrukken - geld ter wille van het geld lost nooit iets op. Niet in de miljoenen en duizenden van jaren dat ik waargenomen heb op deze en andere planeten.

Dus, geld betekent niet - zoals jullie heel goed weten - dat je controle wenst te verkrijgen. Het betekent dat je middelen hebt om elkaar te ondersteunen. En geld zal niet gegeven worden - hier werd nog niet zeer vaak over gesproken - maar geld zal niet gegeven worden aan diegenen die eenvoudig wensen om zich uit de wereld terug te trekken en niet deel te nemen aan de creatie van Nova Aarde.

Dat is niet de bedoeling of het doel van welvaart. Het is het delen. Het is de bekwaamheid om te adresseren waar jullie aan gedacht hebben, en zijn, systematische kwesties.

Welnu, ik vraag niet aan jullie allemaal om het hoofd te worden van liefdadige organisaties of activering’ agentschappen, want dat is niet geschikt voor alle wezens. Maar een ieder van jullie op jullie eigen manier, zullen de levens beïnvloeden en de levens van jullie gemeenschap transformeren.

En een gemeenschap kan een gemeenschap van 5, van een familie, van 10 of miljarden zijn. Het is anders voor een ieder van jullie en dat is de manier van transformatie. Het is de manier van de volledige waterkant te bedekken in de overvloed van expressies van jullie uniekheid, of jullie schoonheid.

Suzi: Prachtig. Heel veel dank voor je bij ons aan te sluiten. Wij zijn bijna door onze tijd heen. Heb je ook nog iets ter afsluiting dat je graag zou willen zeggen?

St.Germaine: Ja. Sluit je bij me aan. Sluit je bij me aan in deze opwindende, verrukkelijke reis van trouw/waar. Ben trouw/waar aan je heilige Zelf. Je weet wie je bent; laat niemand je anderszins overtuigen. Jij bent je eigen scheidsrechter.

Gebruik dat onderscheidingsvermogen, mijn geliefde vrienden, en ben de deelnemende-waarnemer en laat ons gaan en spelen!

Ga met mijn Liefde. Vaarwel.

Suzi: Vaarwel. Dank je wel voor je bij ons aan te sluiten.

Vertaling: Cobie de Haan - http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/

Channeled by Linda Dillon
© 2016 Council of Love, Inc.
http://counciloflove.com/

This channeled material is protected by copyright. We invite you to share it on condition that it is used in its entirety, that no alteration is made, that it is free of charge, and that the copyright notice, channel credit, website link, and this statement are posted.