woensdag, juni 03, 2015

Tijdloze Schrijfsels van Lilian Gijsbers - "De Nacht van het Hart"


Tijdloze Schrijfsels van Lilian Gijsbers
De Nacht van het Hart
In de nacht komt alles dichterbij, de stilte, de emoties, in het donker omhult, komen de gedachten dieper binnen. In de nacht word je geraakt, aangeraakt en kom je tot bezinning. Vannacht was zo’n uitzonderlijke nacht, mijn hart klopte, nee bonkte tegen mijn ribben. Ik voelde een immens groot verdriet. Alsof het verdriet van alle mensen via mijn hart binnenkwam. Ik voelde verdriet om verlies van liefde, verdriet om pijn, leugens en boze gedachten. Ik voelde mijn hart kloppen, niet links in het fysieke hart, maar in het midden tussen de ribben.
De pijn was hevig, even benam het me de adem. En toen kon ik voelen hoe de wereld eeuwen en eeuwen gevangen is geweest in een web van verdriet, pijn, angst en woede. Mijn hart kan deze gevoelens helen, mijn hart is er voor alle mensen en klopt en bonkt om het alles verterende gevoel van mensen op te nemen en vervolgens liefdevol uit te ademen. Mijn hart is het hart van alle mensen. Zoals elk mens het hart heeft dat uit dezelfde bron is gekomen, zo is mijn hart het hart van elk ander op aarde. Ooit heeft Jezus al het lijden met zich meegenomen in de dood aan het kruis. Het gaf hem de kracht om uit de dood te herrijzen. Het hart kan groter worden, groeien, opnemen en liefdevol verwerken. Alle lijden heb ik in de nacht van het hart overspoeld met een nevel van liefde en warmte. Het voelt alsof ik alle leed in de wereld alleen gedragen heb in deze nacht, de nacht van het hart. Ieder mens zal ooit in een leven de taak op zich nemen om het kwaad liefdevol te ontvangen, ik ben vannacht geroepen.

In alle levens ervaar je verdrietige momenten, momenten waarop je lijdt onder het leven zelf en alles wat er gebeurt in jouw verhaal. Deze gevoelens van verdriet laten een brandmerk achter op de ziel en worden vele levens meegedragen. Ooit zul je het verdriet in liefde moeten ontvangen, tot die tijd blijft het brandmerk op je ziel zichtbaar. De mensen waarom je verdriet hebt, missen een stukje uit hun ziel, het stukje dat je ze hebt afgenomen met jouw verdriet. Dat stukje blijft een tekort dat slechts kan worden opgelost door vergeving en een liefdevolle acceptatie en verwerking. Pas dan zijn de banden uit het verleden losgesneden en kunnen de zielen weer afzonderlijk van elkaar verder groeien. Er is dus een groeiproces aan te geven van bewustwording van een steeds terugkerend verdriet in elk leven, de ziel blijft namelijk dezelfde situatie opzoeken totdat de les volledig is geleerd en losgelaten. Op dat moment worden alle levens uit het verleden geheeld. Dit is een proces waarin je zelf actief kan meewerken, elk puntje dat je in je karma weet op te lossen, zorgt voor heelwording. Maar na de heelwording start een volgend proces, alle mensen die boos zijn geweest of verdriet hebben gehad om jou in een vorig leven zullen zichzelf moeten genezen om jou vrij te maken. Daarom zoeken mensen elkaar in elk leven weer opnieuw op, er is een stukje karma te verwerken en dat kan alleen met de persoon in kwestie, uiteraard telkens in een andere hoedanigheid. Zo zijn moeders die een kind verliezen in een volgend leven bijvoorbeeld het kind of kleinkind van de persoon die ze zelf verloren hebben. Zo blijven mensen elkaar opnieuw ontmoeten in elk opvolgend leven. Ooit moeten zij het gezamenlijke verdriet aankijken en loslaten. Daarna is de liefde weer vrij. In de nacht van het hart opent het hart zich voor vergeving en loslating. Het is een heel intens moment van verdriet, dat overgaat in pure, stromende liefde.
Door Lilian Gijsbers - 5 oktober 2011

Copyright © 2011 - 2015, Lilian Gijsbers. Alle Rechten Voorbehouden.
In samenwerking met: Cobie de Haan - http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/

http://www.lilianders.nl/bericht/het-verhaal-van-moira-deel-1.html

 
 
 
 
 
 
  
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten