Ann Albers en de Engelen
"Jij Bent een Geschenk"
December
2013 / Week 52
Wij
weten dat zovelen van jullie aldus druk zijn met de voorbereidingen van de
feestdagen en nochtans vragen wij jullie om een minuut te nemen, stil te
zitten, en terwijl jullie dit lezen, je concentreren op het Licht in jullie
eigen hart. Haal adem, en terwijl je dat aldus doet, verbeeld je dat het Licht
zich door jullie lichamen heen verspreidt, naar buiten, verder en verder totdat
het over jullie gehele wereld heen rimpelt. Verbeeld je dat dit licht de
verlorenen, de eenzamen, de in de steek gelaten, en de overrompelden aan kan
raken. Verbeeld je dat dit licht de rouwende/verdrietige mensen in een troostende
omhelzing kan omwikkelen. Verbeeld je dat dit licht dat uit jullie harten
vandaan straalt de gekwetste harten kan kalmeren, hun kwaadheid kalmeert, en
hoop brengt naar diegenen die op de rand staan om het op te geven. Haal adem. Zit en
concentreer je op dit Licht binnenin jou en sta het toe in alle richtingen
voort te stralen. Neem een moment om jouw Licht te voelen of je voor stellen en
dat het niet alleen de duistere en eenzame ruimtes binnenin jouw eigen spirit
verlicht, maar ook uitreikt zoals het zonlicht, diegenen die in behoefte zijn
aanrakend met het geschenk van jouw Aanwezigheid.
Want
inderdaad, of je de vakantiegeest nu wel of niet voelt, of je nu gevuld bent
met vreugde of van smart huilt, of je nu omringd bent door familie en vrienden
of je wordt jezelf gewaar in de diepten van de eenzaamheid, jij bent gemaakt
van dit waarachtige Licht. Je werd vanuit deze waarachtige Liefde geboren. Jij
bent de baby in de koude koestal, de ster in de hemelen, het licht dat brandde
van de magere olie in de tempel. Jullie zijn degenen die hoop, inspiratie,
licht, liefde en waarheid naar de wereld brengen. Ongeacht wat je voelt, denkt
of waar jij jezelf dit vakantie seizoen gewaarwordt; dit Licht is jouw
waarheid. Wend je er naartoe. Concentreer je erop. Omhels het, deel het. Want wat
je aan anderen geeft, geef je aan jezelf. Wat je aan jezelf geeft, deel je met
de wereld.
Jouw
aanwezigheid op deze Aarde is een geschenk aan de wereld.
Dus
of je nu wel of niet de spirit van het seizoen voelt, herinner je, de baby werd
in de koude en het duister geboren. De ster scheen over Bethlehem in de duisternis
van de nachten. De lampen branden zonder veel olie. Het neemt slechts een
piepkleine vonk van Liefde, een piepkleine glinstering van hoop, een
willekeurige handeling van vriendelijkheid om de duisterste tijden en de
koudste harten te verlichten. Dit dierbaren
is de echte spirit van het Seizoen. Deel jullie Licht. Besef dat jullie het
beste geschenk van allen zijn, en ongeacht wat jouw omstandigheden zijn, er is
altijd iets te geven als je bereid bent om te gaan zitten, adem te halen, en je
te focussen op het zeer grote Licht dat binnenin jou leeft, erop wachtend om
geboren te worden, helder brandend, en gedeeld te worden met een wereld in behoefte.
God
Zegent jullie! Wij houden heel veel van jullie.
-- De Engelen
-- De Engelen
Ann's Bericht - Een
Kerstverhaal
Een Kerstverhaal
vanuit mijn verleden…
Het
was de Nacht voor Kerstmis…
Kersavond
1995 was de laatste Kerstavond die ik met mijn voormalige man doorbracht. Het
was een glorieuze dag. Mijn leven was dat jaar veranderd, toen ik de wereld van
energie, genezers, engelen en intuïtie betrad. Ik bracht het overgrote deel van
het jaar door, door lange uren op mijn werk te werken terwijl ik ondertussen
tezelfdertijd mijn spirituele groei nastreefde. Ik was verliefd op het leven en
de wereld. Ik was verliefd op mijn man. Ik was er niet zeker van of is wel of
niet zwanger was tijdens de kersttijd omdat ik visioenen bleef krijgen van een
meisje rondom mij heen, die ik kon voelen maar niet echt goed kon zien. Ik had
er geen idee van dat ik die nacht in/naar de hemelen naar boven gehaald zou
worden voor een prachtige ontmoeting met mijn engelen. Het was een geschenk dat
mijn leven zou veranderen.
Dit
was de beste Kerstavond waar ik ooit, tot dat punt aan toe, van genoten had in
mijn leven - ongehaast, gevuld met telefoontjes aan dierbaren, een prachtig
diner, en een zoete uitwisseling van geschenken. Echter, een uur voorafgaand aan
onze planning om te vertrekken voor de middernachtdienst, toen mijn man onder
de douche stond, en ik eenvoudig zat te genieten van de lichten, voelde ik een
vertrouwd zoemen van energie dat door mijn gehele lichaam heen liep. Het werd
sterker en sterker totdat ik een enorme grote vonk door mijn gehele wezen heen
voelde stromen alsof ik getroffen werd, maar er was niets elektrisch rondom mij
heen. Plotseling schoot er een indringende pijn door mijn hart heen, brandde
door de linkerzijde van mijn lichaam heen en reisde langs mijn linkerarm
omlaag. Ik haalde zwaar adem, boog voorover en begon te bidden. Ik wist niet of
ik een hartaanval had of dat ik eenvoudig een grote energie uitbarsting door
mijn lichaam heen voelde gaan. Ik ging op de bank liggen, probeerde adem te
halen, en sloot mijn ogen terwijl ik voelde dat mijn spirit spiraalsgewijs mijn
lichaam verliet. Ik werd mezelf in een ander rijk gewaar, omringd door mijn
gidsen en engelen, een ongelooflijk gevoel van vreedzaamheid en verwondering
voelend.
"Je
hebt één van de lessen voltooid waarvoor je kwam om deze te leren,"
vertelden zij mij. "Wat?" vroeg ik binnenwaarts gericht, hopende dat
ik niet dood ging. "Je hebt geleerd dat liefde is wat er het meeste toe
doet. Onvoorwaardelijke Liefde … Wat voor lessen heb je geleerd over
geschenken?" vroegen zij aan mij. Ik vertelde hen dat ik geleerd had van
de materiële dingen te genieten omdat zij plezierig waren, maar dat ik geleerd
had dat zij niet langer meer belangrijk waren in de grotere opzet van het
leven. Ik had geleerd dat liefde het enige is dat er waarlijk toe doet, en het enige
is dat blijvend is. Ik had een moment waar ik me af begon te vragen wat er met
me gebeurd was en waar ik was. Ik wist nog steeds niet wat de pijn in mijn
lichaam veroorzaakt had. Ik ging door met tegen mijn gidsen te praten."Ik
wil leven! Ik wil dienstbaar zijn! Ik wil de grote vreugde en de overvloed in
mijn hart met de mensheid delen!" Daar in de andere rijken, sprekend met
mijn gidsen, voelde ik de Aanwezigheid van Gods Liefde zo sterk, dat ik wenste,
hunkerde … verlangde het met de wereld te delen. Ik wilde zo zeker van dienst
zijn als een hongerend persoon naar voedsel verlangd, een uitgedroogde ziel
naar water verlangd, een eenzame ziel naar Liefde verlangd. Ik voelde het Licht
van Gods Liefde binnenin branden, het nodig hebbend, het verlangend, binnenin
mij voort barstend om in de wereld tot uitdrukking gebracht te worden. Ik
wachtte om te zien wat er vervolgens zou gebeuren. Gedurende slechts een
seconde was er zuiver stilte.
Plotseling,
toen ik deze verplichting voor dienstbaarheid en vreugde gemaakt had, voelde ik
overal om mij heen engelen, alsof zij feest aan het vieren waren. "Dat is
de beslissing die wij hoopten dat je zou maken!" riepen zij uit. Ik zag
plotseling acht van hen die mij omringden en mij in hun armen heen en weer
wiegden terwijl zij energiewerk verrichten aan mijn Lichtlichaam. Ik voelde
mezelf zuiver Licht zijn, maar ik voelde dat is ingekapseld was in iets, zoals
een masker of een schelp. Eentje begon dit masker, dat mijn gezicht bedekte,
eraf te pellen en weldra zag ik dat het masker over mijn gehele lichaam
afgepeld werd! Ik voelde me alsof ik een geest was die gemummificeerd was
geweest en dat de engelen het weefsel eraf wikkelden totdat slechts het Licht
van mijn ziel overbleef.
In
dit andere rijk, stond ik op en knuffelde één van mijn gidsen. Zodra ik hem
aanraakte, begonnen we te vliegen, niet als vogels, maar zoals energie aan moet
voelen wanneer het door ruimte en tijd reist. Toen wij vertraagden waren wij
terug gematerialiseerd in/naar onze lichamen en stonden ergens op een prachtig
strand tijdens zonsopkomst of zonsondergang. De zon brandde helder over de horizon
van de oceaan, en golven kabbelden heen en terug terwijl zij mijn voeten
streelden. Het voelde allemaal zeer echt aan. Ik vergat de pijn in mijn arm en stelde
eenvoudig wat vragen. "Ben ik zwanger?" vroeg ik. Plotseling wist
ik het antwoord. Ik
verwachtte geen kind maar was eerder mij zelf nieuw leven aan het schenken. De
omgeving veranderde als antwoord op de vraag en ik werd mezelf in de armen gewaar
van wat alleen gelabeld kan worden als de archetypische energie van de Godin,
die mij schommelde en wiegde en mijn voorhoofd kuste zoals iemand een baby zou
kussen. Deze krachtige vrouwelijke energie vertelde me dat er altijd voor mij
gezorgd zou worden en dat ik op ieder moment terug kon keren. Ik wist dat deze
energie het vrouwelijke gezicht van Gods Liefde was. "Zij" vertelde
me dat haar kracht groter was dan de razernij van duizenden stormen op Aarde,
en alles dat zij nochtans ooit koos om met haar kinderen te delen was Liefde.
Ik voelde me één met Haar, met mijn leven, en met mijn eigen spirit … en toen
stuurde zij me terug.
Ik
werd wakker op de bank, en voelde me alsof ik in mijn lichaam terug geglipt was
zoals een hand diens plaats in een handschoen vindt. Ik voelde me leeg, en
begon te schudden en te huilen, me tot in mijn kern kwetsbaar voelend. Ik wist
dat ik net een verplichting aangegaan was welke mijn volledige leven zou
veranderen en het maakte me bang. Wat had ik gedaan? Wat had
ik gezegd? Welke
kettingreactie van verandering had ik geïnitieerd? Het schudden kwam door de
angst, omdat ik wist dat de dingen nooit meer hetzelfde zouden zijn. Ik dacht
aan de vrouwelijke energie welke mij net vastgehouden had en onmiddellijk,
voelde ik een warme gloed door mijn lichaam heen gaan. Plotseling wist ik dat
het Licht en de Liefde welke ik in de andere rijken waargenomen had daar was,
zeer wel levend binnenin mij. Tijdens de middernachtelijke dienst, slechts een
uur later, voelde ik de engelen overal om mij heen en voelde ik me alsof mijn
hart uiteen zou barsten.
Een
jaar later, is het gehele landschap van mijn leven veranderd. Ik was gescheiden
- niet omdat mijn man en ik de liefde verloren waren, maar omdat wij beseften
hoe onze paden uiteen gegaan waren naar het punt waar de toekomsten die wij
wensten te creëren niet langer meer in uitlijning met elkaar waren. Hij wilde
een conventioneel leven met een normale vrouw en kinderen ik voelde de roeping
tot dienstbaarheid. Wij gingen uiteen met vriendelijkheid en liefde, maar is
was omsingeld door schuldgevoel. Ik was degene die veranderd was. Iedereen,
behalve één van mijn vrienden, en ons beider families begrepen het niet. Ik zat
plotseling zonder gezelschap van wat voor soort dan ook. Ik had mijn baan in de
techniek opgezegd en was een "paragnost achter het raam" bij een
locale boekenwinkel op de minst drukke dagen van de week. Ik had mijn warme,
knusse woning verlaten, mijn honden, en in feite mijn volledige leven, en
woonde in een appartement dat ik ingericht had, maar waar ik me nog steeds leeg
voelde.
Die
eerste Kerstavond op mezelf huilde ik hartverscheurend. Ik twijfelde aan mijn
beslissingen. Ik voelde me schuldig over het feit dat ik niet de vrouw was die
iedereen verwachtte dat ik zou zijn. Ik vroeg me af of ik alleen was omdat ik
iets verkeerd gedaan had. En nochtans glinsterde er waarheid in mijn hart. Ik
had de hemel aangeraakt, had de engelen gezien, en wanneer ik eerlijk met
mezelf was, wist ik dat ik mijn roeping volgde. Ik trok mijn winterjas aan,
verliet mijn appartement, en stond op die eigenlijke Stille Nacht onder de
sterren en bad, "God laat mij Uw aanwezigheid voelen. Ik weet dat u daar
bent. Vul mij met Uw Liefde. Help mij herinneren waarom ik door dit alles
heenga. Laat mij dienstbaar zijn, maar laat mij alstublieft eerst uw Liefde
voelen. Ik voel me alleen en ik weet dat ik dat niet ben."
Langzaam
begon het Licht in mijn eigen hart te glinsteren. Ik werd op Kerstochtend
wakker wetende dat ik de leiding over mijn leven en mijn geluk moest nemen. Ik
wist dat ik dit alles met een reden gedaan had. Op een zeer niet-traditionele
Kerstmis, beklom ik de Kamelenrug-berg en zat koesterend op de top in een
atmosfeer van Liefde en familie en vriendschap met totale vreemden. Ik
herinnerde me dat ik nooit alleen was, ik creëerde nieuwe tradities, deelde
mijn Liefde van het vakantie seizoen met vrienden en familie, en zoveel zielen
als ik maar kon aanraken. De Kerstgeest verliet mij nooit. Ik dacht alleen dat
het dat gedaan had, tijdens dat ene jaar van verandering. Het is er voor ons
allemaal, iedere dag van ons leven, met iedere ademhaling, want het is de
spirit van Liefde van waaruit wij allemaal gemaakt zijn.
Het
geeft niet wat je viert, ik wens jou een vreugdevolle vakantie, een prachtig
Kerstfeest, en een prachtige iedere dag van jouw leven. In iedere ademteug
ademen wij met besef, wij staan de Aanwezigheid van Gods Liefde toe meer helder
binnenin onze eigen harten te branden. Ik kan aan geen groter geschenk denken,
dan het geschenk van het leven geleefd in dit lichaam, op deze Aarde, die
Liefde voelend.
Gelukkig
Kerstmis en Gelukkig Heilige Vakantiedagen aan jullie!
Ik houd van jullie allemaal,
Ann
Ik houd van jullie allemaal,
Ann
©Ann
Albers, All Rights Reserved - http://www.visionsofheaven.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten