Ann
Albers en de Engelen
"Ieder
Hart Wil Erkenning"
September
2013 / Week 39
Zonder
uitzondering zoekt ieder menselijk hart ernaar om gezien, erkend en geliefd te
worden. Ieder hart wil dat de wereld diens pijnen verzacht, diens goedheid
ziet, en diens expressies viert. Iedere handeling van vriendelijkheid en iedere
schijnbare handeling van "willekeurig" geweld komt voort uit het
hartverlangen om gezien te worden.
Diegenen
die op jullie wereld en in jullie levens verwoestingen veroorzaken schreeuwen wanhopig
uit, "Zie mijn pijn. Er/herken mijn
gewonde hart". Diegenen die hun standpunten heftig tot uitdrukking brengen
zeggen, "Alsjeblieft erken dat ik iets van waarde heb om aan deze wereld
bij te dragen." Diegenen die met jou redetwisten zeggen, "Vertel me
alsjeblieft dat mijn mening waarde heeft." En desgelijks is er, achter
ieder conflict, achter ieder droevig verhaal een hart dat naar bevestiging,
her/erkenning en liefde zoekt.
Dus
wanneer jullie de droevige verhalen op jullie nieuws zien, of jullie lopen
tegen slecht gehumeurde individuen op in jullie levens, in plaats van bij
jezelf te denken, "Zij zijn verschrikkelijk ik kan hen niet uitstaan!"
probeer in plaats daarvan te zeggen, "Ik ben liever niet bij hen in de
buurt, maar laat mij hen liefde sturen. Laat mij hun pijn erkennen als is het
alleen maar stilletjes in mijn eigen hart. Laat mij de energie van mededogen in
hun richting sturen." Zoals altijd, suggereren wij nooit dat je in de
buurt moet blijven van schofterige of onvriendelijke gedragingen, maar wij
zeggen wel dat de zielen die deze handelingen begaan in behoefte zijn van
liefde, gebeden, en mededogen … op z'n minst in de dieptes van jullie eigen
harten.
Doe
jullie best te voorkomen om in/naar de werelden van de behoefte te vervallen
door deze te haten, te oordelen, en om de gewonde zielen te labelen. Zeg in
plaats daarvan tegen jezelf, "Zij zijn van precies hetzelfde licht gemaakt
als ik. Zij zijn het slechts vergeten. Ik zal voor hun verheffing bidden. Ik
zal bidden dat zij zich herinneren wie zij zijn. Ik zal bidden dat zij er op
een dag toe komen om deze prachtige liefde binnenin hun eigen harten te leren
kennen, zodat zij niet langer een gevoel hebben dat zij het in anderen moeten
dimmen." En dan dierbaren, ga verder met jullie blijde dag, wetende dat je
zaden van liefde en vriendelijkheid geplant hebt in de dieptes van iemand
anders diens pijn. Jullie zijn de lichten van deze wereld, en wij zijn zo
dankbaar voor elk en iedereen van jullie.
God
Zegent jullie! Wij houden heel veel van jullie.
-- De Engelen
-- De Engelen
Ann's Bericht - Liefde
voor de Verlorenen
Hallo
Allemaal!
Gedurende
de laatste 18 jaren heb ik tegen heel veel mensen gesproken die het onderwerp
geweest zijn wat betreft alle soorten van geweld - verkrachting, slaag, verbaal
misbruik, en zelfs diegenen aan de andere zijde die werden vermoord. Ik ben in
het verleden door kwade spirits aangevallen, en ben het onderwerp geweest voor
hatelijke tirades van diegenen die andere geloven hebben dan die van mij. Je zou
denken dat dit een mens zou ontmoedigen. Bij tijden heeft het dat gedaan, maar
vaak ben ik in verbijstering over de kracht en de schoonheid van het menselijke
hart, dat ondanks wat voor pijn dan ook aldus wanhopig zoekt om diens weg terug
naar de liefde te vinden. En dit is waarom, wanneer ik over het geweld in de
wereld hoor, ik moet bidden voor niet alleen de slachtoffers en hun families
maar ook voor de onbewuste en verloren zielen die deze misdaden begaan omdat
zij ook een smartelijke behoefte voor genezing hebben.
Wanneer
iemand onvriendelijk, kwaad of schofterig tegen mij is, houd ik daar natuurlijk
niet van. Ik moet mezelf vaak naar een kamer toebrengen, de deur sluiten, en in
privé even flink tekeer gaan om de pijn en de belediging af te reageren. Zonder
falen, nochtans, onder die pijn, vind ik begrip, mededogen, en een weten dat de
ziel die mij net kwetste ook gekwetst is. Ik wil nooit die pijn bestendigen. En
dus bid ik. Ik
vraag God hoe om te gaan met de persoon als ik een bepaling moet maken om
afstand te bewaren, gezonde grenzen uit te zetten, maar hen nog steeds in mijn
hart behoudend voor grotere liefde.
Bijvoorbeeld,
eens had ik iemand waar ik zeer veel om gaf die door een zware tijd heenging en
die nijdig op mij werd. I zei iets dat hij/zij waarnam als zijnde ongevoelig en
deze persoon diens verbolgenheid en kwaadheid kwam eruit terwijl hij/zij
gedurende een goed half uur tegen mij schreeuwde. Ik stond daar, haar/zijn pijn
voelend welke op mij gericht was, en ik richtte mijn handen naar de grond om de
energie af te laten vloeien terwijl ik slechts luisterde en liefde stuurde.
Toen we klaar waren, was alles dat ik zei, "Het spijt me dat ik je
kwetste. Alles dat ik doe maakt je overstuur dus we zouden gewoon wat tijd
apart van elkaar door moeten brengen. Het antwoord vloerde me, "Nee, ik
ben het. Het spijt me." We hadden een fantastische genezende discussie.
Ik
was niet altijd zo stijlvol! Decennia geleden was daar de ex-vriend die heel
veel verbolgenheid had. "Het zwembad ziet er fantastisch uit," zei
hij. "Dank je wel, " zei ik, "Ik heb het gisteren
schoongemaakt." Hij begon tegen me tekeer te gaan. "Ik heb vorige
week de pomp gemaakt. Je erkend mij nooit. Jij moet altijd alle eer hebben!" Hij greep
twee hete koppen met thee en gooide het hete water in mijn richting. Ik sprong
terug. Hij stormde de achterkamer binnen en begon schuifladen ondersteboven te
gooien. "Ik kan je niet uitstaan!" schreeuwde hij onder andere. Hij
was gek van kwaadheid en ik wist het. Iets in me nam het over en ik sprong als
een vliegende eekhoorn, takkelde deze grote man op het bed, waar hij onbeschadigd
lag, drukte hem met zijn schouders op het bed en keek in zijn ogen. Ik sprak
kalm maar ferm, zoals een moeder tegen een tweejarige zou doen die er een
driftbui tegenaan gooit. "Kalmeer. Je bent niet kwaad op mij. Je bent kwaad op de mensen in
jouw verleden. Ik waardeer wel zeker wat je doet. Haal adem." Ik bleef in
zijn ogen kijken met de kracht en de aanwezigheid van Gods kracht en liefde, en
plotseling begon hij te lachen en te huilen. Nodeloos te zeggen dat de relatie
niet duurde, maar de kwaadheid werd tenminste verstrooid en niemand raakte
gewond. Ik hoorde van navolgende vrouwen dat hij zeer aardig voor hen was. En geloof
het of niet, dat maakte me gelukkig. Hij leerde zijn lessen. En ik leerde de
genezende kracht van het stevig uitbalanceren van grenzen met mededogen.
De
kwade zielen in jouw leven zijn slechts kwetsend. Loop weg als je dat moet. Ik
heb het vele keren gedaan. Spreek rustig, liefdevol en ferm wanneer nodig. Laat
jezelf jouw misnoegen, kwaadheden en frustraties privé hebben en laat hen naar
buiten komen. Maar aan het einde, probeer aldus ernstig te herinneren, dat de
meest vertoornde zielen degenen zijn die het meeste in de behoefte zijn van
onze liefde en gebeden. Zij zijn de onbeminde kinderen, de in de steek gelaten
engelen, en de tot slachtoffer gemaakte martelaren die uiteindelijk hun
vermogen om lief te hebben verloren. En terwijl wij kiezen om gezond te zijn en
om in de buurt te zijn van ofwel diegenen die ons verheffen of diegenen die we
werkelijk kunnen helpen, laat onze harten en gebeden ook een baken zijn al biddend
voor diegenen in zulk een smartelijke pijn om hun weg terug naar huis te
vinden.
Heb
een gezegende week,
Ik
houd van jullie allemaal,
Ann
Vertaling:
Cobie de Haan - http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/
©Ann
Albers, All Rights Reserved - http://www.visionsofheaven.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten