maandag, september 23, 2013

Ann Albers en de Engelen: Week 39, 2013


Ann Albers en de Engelen
"Ieder Hart Wil Erkenning"
September 2013 / Week 39
 
Zonder uitzondering zoekt ieder menselijk hart ernaar om gezien, erkend en geliefd te worden. Ieder hart wil dat de wereld diens pijnen verzacht, diens goedheid ziet, en diens expressies viert. Iedere handeling van vriendelijkheid en iedere schijnbare handeling van "willekeurig" geweld komt voort uit het hartverlangen om gezien te worden.
Diegenen die op jullie wereld en in jullie levens verwoestingen veroorzaken schreeuwen wanhopig  uit, "Zie mijn pijn. Er/herken mijn gewonde hart". Diegenen die hun standpunten heftig tot uitdrukking brengen zeggen, "Alsjeblieft erken dat ik iets van waarde heb om aan deze wereld bij te dragen." Diegenen die met jou redetwisten zeggen, "Vertel me alsjeblieft dat mijn mening waarde heeft." En desgelijks is er, achter ieder conflict, achter ieder droevig verhaal een hart dat naar bevestiging, her/erkenning en liefde zoekt.  
Dus wanneer jullie de droevige verhalen op jullie nieuws zien, of jullie lopen tegen slecht gehumeurde individuen op in jullie levens, in plaats van bij jezelf te denken, "Zij zijn verschrikkelijk ik kan hen niet uitstaan!" probeer in plaats daarvan te zeggen, "Ik ben liever niet bij hen in de buurt, maar laat mij hen liefde sturen. Laat mij hun pijn erkennen als is het alleen maar stilletjes in mijn eigen hart. Laat mij de energie van mededogen in hun richting sturen." Zoals altijd, suggereren wij nooit dat je in de buurt moet blijven van schofterige of onvriendelijke gedragingen, maar wij zeggen wel dat de zielen die deze handelingen begaan in behoefte zijn van liefde, gebeden, en mededogen … op z'n minst in de dieptes van jullie eigen harten.

Doe jullie best te voorkomen om in/naar de werelden van de behoefte te vervallen door deze te haten, te oordelen, en om de gewonde zielen te labelen. Zeg in plaats daarvan tegen jezelf, "Zij zijn van precies hetzelfde licht gemaakt als ik. Zij zijn het slechts vergeten. Ik zal voor hun verheffing bidden. Ik zal bidden dat zij zich herinneren wie zij zijn. Ik zal bidden dat zij er op een dag toe komen om deze prachtige liefde binnenin hun eigen harten te leren kennen, zodat zij niet langer een gevoel hebben dat zij het in anderen moeten dimmen." En dan dierbaren, ga verder met jullie blijde dag, wetende dat je zaden van liefde en vriendelijkheid geplant hebt in de dieptes van iemand anders diens pijn. Jullie zijn de lichten van deze wereld, en wij zijn zo dankbaar voor elk en iedereen van jullie.
God Zegent jullie! Wij houden heel veel van jullie.  
-- De Engelen
 

Ann's Bericht - Liefde voor de Verlorenen

Hallo Allemaal!
Gedurende de laatste 18 jaren heb ik tegen heel veel mensen gesproken die het onderwerp geweest zijn wat betreft alle soorten van geweld - verkrachting, slaag, verbaal misbruik, en zelfs diegenen aan de andere zijde die werden vermoord. Ik ben in het verleden door kwade spirits aangevallen, en ben het onderwerp geweest voor hatelijke tirades van diegenen die andere geloven hebben dan die van mij. Je zou denken dat dit een mens zou ontmoedigen. Bij tijden heeft het dat gedaan, maar vaak ben ik in verbijstering over de kracht en de schoonheid van het menselijke hart, dat ondanks wat voor pijn dan ook aldus wanhopig zoekt om diens weg terug naar de liefde te vinden. En dit is waarom, wanneer ik over het geweld in de wereld hoor, ik moet bidden voor niet alleen de slachtoffers en hun families maar ook voor de onbewuste en verloren zielen die deze misdaden begaan omdat zij ook een smartelijke behoefte voor genezing hebben.
Wanneer iemand onvriendelijk, kwaad of schofterig tegen mij is, houd ik daar natuurlijk niet van. Ik moet mezelf vaak naar een kamer toebrengen, de deur sluiten, en in privé even flink tekeer gaan om de pijn en de belediging af te reageren. Zonder falen, nochtans, onder die pijn, vind ik begrip, mededogen, en een weten dat de ziel die mij net kwetste ook gekwetst is. Ik wil nooit die pijn bestendigen. En dus bid ik. Ik vraag God hoe om te gaan met de persoon als ik een bepaling moet maken om afstand te bewaren, gezonde grenzen uit te zetten, maar hen nog steeds in mijn hart behoudend voor grotere liefde.
Bijvoorbeeld, eens had ik iemand waar ik zeer veel om gaf die door een zware tijd heenging en die nijdig op mij werd. I zei iets dat hij/zij waarnam als zijnde ongevoelig en deze persoon diens verbolgenheid en kwaadheid kwam eruit terwijl hij/zij gedurende een goed half uur tegen mij schreeuwde. Ik stond daar, haar/zijn pijn voelend welke op mij gericht was, en ik richtte mijn handen naar de grond om de energie af te laten vloeien terwijl ik slechts luisterde en liefde stuurde. Toen we klaar waren, was alles dat ik zei, "Het spijt me dat ik je kwetste. Alles dat ik doe maakt je overstuur dus we zouden gewoon wat tijd apart van elkaar door moeten brengen. Het antwoord vloerde me, "Nee, ik ben het. Het spijt me." We hadden een fantastische genezende discussie.
Ik was niet altijd zo stijlvol! Decennia geleden was daar de ex-vriend die heel veel verbolgenheid had. "Het zwembad ziet er fantastisch uit," zei hij. "Dank je wel, " zei ik, "Ik heb het gisteren schoongemaakt." Hij begon tegen me tekeer te gaan. "Ik heb vorige week de pomp gemaakt. Je erkend mij nooit. Jij moet altijd alle eer hebben!" Hij greep twee hete koppen met thee en gooide het hete water in mijn richting. Ik sprong terug. Hij stormde de achterkamer binnen en begon schuifladen ondersteboven te gooien. "Ik kan je niet uitstaan!" schreeuwde hij onder andere. Hij was gek van kwaadheid en ik wist het. Iets in me nam het over en ik sprong als een vliegende eekhoorn, takkelde deze grote man op het bed, waar hij onbeschadigd lag, drukte hem met zijn schouders op het bed en keek in zijn ogen. Ik sprak kalm maar ferm, zoals een moeder tegen een tweejarige zou doen die er een driftbui tegenaan gooit. "Kalmeer. Je bent niet kwaad op mij. Je bent kwaad op de mensen in jouw verleden. Ik waardeer wel zeker wat je doet. Haal adem." Ik bleef in zijn ogen kijken met de kracht en de aanwezigheid van Gods kracht en liefde, en plotseling begon hij te lachen en te huilen. Nodeloos te zeggen dat de relatie niet duurde, maar de kwaadheid werd tenminste verstrooid en niemand raakte gewond. Ik hoorde van navolgende vrouwen dat hij zeer aardig voor hen was. En geloof het of niet, dat maakte me gelukkig. Hij leerde zijn lessen. En ik leerde de genezende kracht van het stevig uitbalanceren van grenzen met mededogen.
De kwade zielen in jouw leven zijn slechts kwetsend. Loop weg als je dat moet. Ik heb het vele keren gedaan. Spreek rustig, liefdevol en ferm wanneer nodig. Laat jezelf jouw misnoegen, kwaadheden en frustraties privé hebben en laat hen naar buiten komen. Maar aan het einde, probeer aldus ernstig te herinneren, dat de meest vertoornde zielen degenen zijn die het meeste in de behoefte zijn van onze liefde en gebeden. Zij zijn de onbeminde kinderen, de in de steek gelaten engelen, en de tot slachtoffer gemaakte martelaren die uiteindelijk hun vermogen om lief te hebben verloren. En terwijl wij kiezen om gezond te zijn en om in de buurt te zijn van ofwel diegenen die ons verheffen of diegenen die we werkelijk kunnen helpen, laat onze harten en gebeden ook een baken zijn al biddend voor diegenen in zulk een smartelijke pijn om hun weg terug naar huis te vinden.
Heb een gezegende week,
Ik houd van jullie allemaal,
Ann 

Vertaling: Cobie de Haan - http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/
©Ann Albers, All Rights Reserved - http://www.visionsofheaven.com/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten